ΣΥΜΗ

ΣΥΜΗ
Νοσταλγία για το καλοκαίρι

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΚΑΚΗ ΜΟΔΑ Ή ΚΑΚΟ ΓΟΥΣΤΟ

Δεν πρόκειται να γίνω ξαφνικά fashion specialist, αλλά - μετά από πολλά χρόνια - είδα κάτι τόσο κακόγουστο να κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας, έτσι ώστε να το αποθανατίσω.  Η κυρία που εμφανίστηκε με το εμπριμέ καλσόν, το λουλουδάτο παπούτσι, τη ροζ σχεδιασμένη τσάντα και το σύνθημα "Love Love Me We Are The World" στο παλτό, ήταν μεταξύ 55-60 Μαΐων.  Δεν θα είχα απαίτηση να ντυθεί όπως η κυρία που τη συνόδευε (μητέρα ή πεθερά), αλλά για όλα υπάρχει μέτρο.


Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Όπως τα wine bars στην Αθήνα, έτσι και τα οινοποιεία φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.  Στα Μεσόγεια με τα παλιά αμπέλια, τα οινοποιεία είναι κρυμμένα στους στενούς επαρχιακούς δρόμους του Μαρκόπουλου και του Κουβαρά, χωρίς να θεωρούνται επάξια των φημισμένων οινοποιείων επιπέδου Μπουτάρη ή Σεμέλη ή Σκούρα. Ένα σύντομο άρθρο στον ηλεκτρονικό τύπο μας ώθησε να εντοπίσουμε το οινοποιείο Παπαγιαννάκου στο Μαρκόπουλο, μια ευχάριστη έκπληξη της Αττικής.

Η ιδανική μέρα για επίσκεψη ήταν ένα ηλιόλουστο Σάββατο που μας έφερε μπροστά στο μοντέρνο κτίριο του οινοποιείου.  Το βιοκλιματικό κτίριο με πέτρα και γυαλί μας εντυπωσιάζει.  Δεν είναι τυχαίο ότι έχει πάρει βραβείο αρχιτεκτονικής το 2008.  Αυτό που κάνει αμέσως μετά εντύπωση είναι η καθαριότητα των χώρων.

Στο υπόγειο του βρίσκονται οι χώροι για την οινοποίηση, εμφιάλωση και αποθήκευση των προϊόντων.  Σε ένα ενδιάμεσο επίπεδο, σε μια σάλα εφοδιασμένη με μπαρ και ένα μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι, γίνονται οι οινογευσίες από τον ίδιο το Βασίλη Παπαγιαννάκο.  Έκπληξη δεν ήταν μόνο το κτίριο της επιχείρησης, αλλά και η ποιότητα των κρασιών του και ο ίδιος ο κύριος Παπαγιαννάκος.  Με απλά λόγια και φιλόξενη διάθεση ο οινοποιός εξηγεί στους ανίδεους επισκέπτες την ιστορία της αμπελουργίας στην Αττική, την πολύχρονη ιστορία της δικής του οικογένειας στον κλάδο, τις προσπάθειες του για νέα προϊόντα και τα χαρακτηριστικά του κάθε προϊόντος.

Σε αυτό το οινοποιείο καταφέραμε να ξεπεράσουμε την προκατάληψη μας για το Σαββατιανό και τη Ρετσίνα.  Οι γεύσεις των δυο αυτών άσπρων κρασιών του κ. Παπαγιαννάκου μας ενθουσίασαν.  Έχει καταφέρει να επεξεργαστεί τα ταπεινά σταφύλια του σαββατιανού με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να δημιουργήσει κρασιά που μπορούν να σταθούν ανάμεσα σε Μαλαγουζιές, Μοσχοφίλερα και άλλα πιο αποδεκτά κρασιά.

Το πρωινό μας πέρασε ευχάριστα με νέες γεύσεις, νέες εικόνες και νέες πληροφορίες.  Ευχαριστημένοι για την ανακάλυψή μας, αναχωρήσαμε αφού εφοδιαστήκαμε με φιάλες κρασιού (προτιμήσαμε το Σαββατιανό και τη Ρετσίνα, αντί της Μαλαγουζιάς και των κόκκινων κρασιών του).

Σημείωση:  Εδώ θα βρείτε την ιστοσελίδα του Οινοποιείου Παπαγιαννάκου: http://www.papagiannakos.gr/gr2.html



Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar





Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

ΘΑ ΠΕΣΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙ

Τόση ώρα κάθομαι και περιμένω.  Και απορώ:  "Γιατί αυτός ο μεζές βρίσκεται πάντα ψηλά;  Γιατί κρέμεται σαν τσαμπί από σταφύλια και αναγκάζομαι να τον κοιτώ από κάτω;  Γιατί συνεχίζει να κελαηδά σαν να με κοροϊδεύει;  Να κάτσω κι άλλο;  Φαίνεται ότι τρέχουν τα σάλια μου;  Θα πέσει ή δεν θα πέσει;"

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

OI ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ



Η πρωινή ομίχλη σκέπασε τις ασχήμιες αλλά και τις ομορφιές της φύσης.  Η ατμόσφαιρα καθάρισε κατά τις 11:00 και ξεχυθήκαμε για μια βόλτα μέσα στο χωριό.  Δεν μπορώ να σας περιγράψω τους ήχους από τα ποτάμια που διασχίζουν τις πράσινες πλαγιές.  Ίσως και να μεταφράζω λανθασμένα τι απαντούν τα πουλιά στο κελάρυσμα του νερού, την ώρα που προσπαθούν να στεγνώσουν τα φτερά τους από τη βραδινή βροχή.  Η νοστιμάδα του παγωμένου νερού στη βρύση του χωριού θυμίζει Παράδεισο.  Συνοδεύει αρμονικά το γλυκό του κουταλιού και τον ελληνικό καφέ.  Το περισσότερο γυρίζει στη γη για να ποτίσει τις πρόωρες ανεμώνες και να ενωθεί με τα ρυάκια.  Δυσκολεύομαι να σας κάνω να νιώσετε κι εσείς στα πνευμόνια σας τον καθαρό αέρα του βουνού

Αργότερα οι φιδωτοί δρόμοι από το βουνό μας κατεβάζουν στη θάλασσα. Βρίσκουμε άλλο καιρό.  Ο άνεμος έχει διαλύσει πια τελείως την ομίχλη και αναδεικνύει τις Σποράδες στον ορίζοντα.

Λίγα εικοσιτετράωρα έξω από την πόλη ήταν αρκετά.  Οι λίγες φωτογραφίες είναι μόνο ένα μικρό δώρο από μένα για σας.





Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Τέτοια μέρα το 1996 αποχαιρετούσαμε τον ποιητή του "γαλάζιου" και του "ελληνικού", της "θάλασσας" και των "κοχυλιών", του "έρωτα" και των "τζιτζικιών".

Σας θυμίζω ένα απόσπασμα από τα αγαπημένα ποιήματα ("Ήλιος ο Πρώτος")

.....................
Κοντά σου είδες ν' ασπρίζει ένα βρεμένο βότσαλο
Άκουσες να σφυρίζει ένα καλάμι
Τα πιο γυμνά τοπία που γνώρισες
Τα πιο χρωματιστά
Βαθιά-βαθιά ο αστείος περίπατος του σπάρου
Ψηλά-ψηλά της εκκλησίτσας το καπέλο
Και πέρα-πέρα ένα βαπόρι με φυγάρα κόκκινα
.........................





Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΟΓΡΙΩΝ

Με αγωνία είχαμε διαβάσει για την απαγωγή 13 καλογριών από το Μοναστήρι της Αγίας Θέκλας στη Συρία (αυτό ήταν το σχετικό παλιό link στο blog :  http://annas-thoughts.blogspot.gr/2013/12/blog-post_15.html).

Οι πληροφορίες ήταν τότε συγκεχυμένες, ακόμα και για το αν είχε γίνει πράγματι η απαγωγή. Τα ευχάριστα νέα είναι ότι απελευθερώθηκαν πριν δύο μέρες.  Τα πιο ευχάριστα νέα είναι ότι δεν είχαν κακομεταχείριση από τους απαγωγείς τους.  Η απελευθέρωσή τους πρέπει να έγινε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις.

Οι δύο επίσκοποι που είχαν απαχθεί πριν ένα χρόνο, ακόμα αγνοούνται.  Ευχόμαστε να ακούσουμε σύντομα ευχάριστα νέα και γι΄αυτούς, αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι τις τελευταίες εβδομάδες γίνονται ζημιώσεις για την απελευθέρωσή τους.


Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ΣΟΒΑΡΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ

Τα τηλέφωνα κτυπούσαν σαν τρελά εκείνη την ημέρα.  Είχε πέσει συναγερμός στις πολιτικές νεολαίες.  Συναντήσεις, διαμαρτυρίες, έκπληξη.

Τέτοια μέρα ήταν το 1985, όταν ο Ανδρέας (ξέρεις ποιος Ανδρέας, ένας ήταν) πρότεινε τον Χρήστο Σαρτζετάκη ως νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.  Σαν βόμβα έπεσε η είδηση.  Η αναξιοπιστία χρωμάτιζε την πολιτική ζωή του τόπου.  Ο Ανδρέας (ξέρεις ποιος) ως «gentleman» είχε ήδη αφήσει να εννοηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα ξαναπρότεινε τον Καραμανλή για τη θέση του Προέδρου.  Άλλα λέγαμε, όμως, και άλλα κάναμε.  Σιγά που θα έδινε λογαριασμό σε κανέναν! Την τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη. 

Την ίδια μέρα ο Καραμανλής παραιτήθηκε και έφυγε άρον άρον από το Προεδρικό Μέγαρο.  Κι αν η αναξιοπιστία από μόνη της χρωμάτιζε την πολιτική ζωή της Ελλάδας, η διαδικασία για την εκλογή του Προέδρου ζωγράφιζε την ποιότητα των πολιτικών μας.

Αν και σε αυτή τη διαδικασία λίγοι καίγονταν αν ο Καραμανλής θα ήταν ξανά Πρόεδρος ή όχι, η εκλογική διαδικασία έχει μείνει ιστορική με τα περιβόητα «χρωματιστά ψηφοδέλτια», όπου τα ψηφοδέλτια για κάθε υποψήφιο ήταν διαφορετικού χρώματος, σε μια πλήρη αντιδημοκρατική απόφαση.  Επιπλέον ο Πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς που εκτελούσε χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας όταν παραιτήθηκε ο Καραμανλής, πήρε μέρος στη διαδικασία της ψηφοφορίας.  «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει».  Χρειάστηκαν τρεις ψηφοφορίες.  Στη δεύτερη, ο βουλευτής Ν.Δ. Καλογιάννης, για να δείξει τη διαφωνία του, βούτηξε την κάλπη και την απήγαγε.  Στην τρίτη ψηφοφορία, ο Σαρτζετάκης μάζεψε 180 ψήφους (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), ενώ οι βουλευτές της ΝΔ δεν πήραν μέρος στις ψηφοφορίες.

Ο ένας δε ντράπηκε όταν δεν τήρησε το λόγο του.  Ο άλλος καταδέχτηκε να πάρει τη θέση μετά από τέτοιες ανωμαλίες.  Δεν ακολούθησε παραίτηση βουλευτή.  Αυτούς είχαμε και  ακόμα τους λουζόμαστε.




Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ξεφύλλιζα τα παλιά ημερολόγια και τα σημειωματάρια, ακουμπισμένα σε ένα ντουλάπι που δεν ανοίγει συχνά.  Παλιοκαιρισμένες σελίδες, τριμμένα εξώφυλα.  Περιπλανήθηκα στα μονοπάτια άλλων χρόνων.  Σταμάτησα στη μικροσκοπική ατζέντα του 2004. Δέκα ολόκληρα χρόνια από τότε.  Η πυκνότητα των σημειώσεων με τρόμαξε.  Χωρίς να το θέλω, ένιωσα ένα σφίξιμο κάπου μεταξύ καρδιάς και στομάχου.  «Διάβαζα» μια άλλη ζωή.

Ήταν η εποχή που το δίλημμα στην πολιτική ήταν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ.  Ήταν τότε που τσακώθηκα με τον κολλητό γιατί δεν θέλησα να συμμετάσχω στην προεκλογική εκστρατεία ενός Υπουργού.  Ήταν η εποχή που ο κολλητός είχε εξαρτήσει το μέλλον της καριέρας του από την καριέρα δυο-τριών κομματικών στελεχών.  Εποχή που η νεολαία διασκέδαζε στα ελληνάδικα και απέφευγε τη δουλειά όπως ο διάβολος το λιβάνι.  Οι δημόσιοι υπάλληλοι πολλαπλασιάζονταν σαν  βακτηρίδια και ο τελευταίος τεμπέλης πίστευε ότι το Κράτος του χρωστά.  Τότε ζούσαμε σε μια αλλιώτικη Ελλάδα.

Σε μια σελίδα του Μαΐου τονισμένη με πολλά βέλη είναι ευδιάκριτη η φράση «Το χειρότερο κακό είναι η ελπίδα, γιατί παρατείνει το βάσανο».  Ποια ελπίδα;  Μήπως για να γίνει καλύτερη η Ελλάδα;  Λίγο πιο κάτω: «... Κανόνισε την πορεία σου...», μια εντολή προς τον εαυτό μου.  Άραγε να προσπαθούσα να ετοιμαστώ για τη νέα ζωή που μας ετοίμαζαν;  Τελικά η νέα ζωή με βρήκε έτοιμη;  Δέκα χρόνια μετά: η ΝΔ έχει τον λιγότερο αναμενόμενο Αρχηγό, το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει, η αξιωματική αντιπολίτευση διαθέτει αρχηγό αμούστακο, οι νεοναζί κοκορεύονται ακόμα και μέσα στη Βουλή, τα νέα κόμματα φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται στις θέσεις τους, ο μέσος πολίτης βουλιάζει στην κατάθλιψη. 

Ποιοι ανθίζουν τέτοια εποχή; Μάλλον μόνο οι ανόητοι και οι βολεμένοι. Δέκα χρόνια μετά.................... 





Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ "MOMMY"


Mommy's profile photo


Το blog δεν ασχολείται με κριτικές εστιατορίων.  Άλλωστε υπάρχουν πιο ειδικοί σε αυτό τον τομέα.  Τα καλά, όμως, πρέπει να λέγονται.  Χωρίς να ξέρουμε ότι άλλαξε διεύθυνση και έχοντας μόνο ευχάριστες εμπειρίες από προηγούμενες επισκέψεις μας, πήγαμε στο "Mommy" στην οδό Δελφών (Σκουφά).

Όταν καταλάβαμε την αλλαγή στη διεύθυνση, στην αρχή τρομάξαμε λίγο.  Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε.  Η αλλαγή δεν ήταν εμφανής στον πελάτη.  Ίσως προσέξαμε το λίγο πιο φιλικό σέρβις.  Ακόμα και ο κατάλογος δεν πρόδιδε ότι είχε γίνει κάτι δραστικό.

Ο ενθουσιασμός άρχισε στα ορεκτικά με ένα από τα καλύτερα carpaccio της Αθήνας και σωστά τηγανισμένες κροκέτες.  Τα κυρίως πιάτα, συντηρητικές επιλογές με φιλετάκια χοιρινού αποδείχτηκαν ελαφρά και "κλασικά".  Το φιλόξενο κλίμα συμπληρώθηκε με το κέρασμα του γλυκού με φίνα γεύση.  Ο λογαριασμός, χωρίς να είναι χαμηλός, ήταν λογικός, υπολογίζοντας ότι είχαμε επιλέξει ένα ακριβό κρασί για το δείπνο μας.

Ευχόμαστε σε κάθε μαγαζί, όπως το "Mommy", που σέβεται τον πελάτη και προσπαθεί να προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, να πετύχει .....!


Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar





Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

ΩΡΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ




Οι κακιές συνήθειες δεν κόβονται.  Πριν χρόνια η όποια καθυστέρηση στην έναρξη μιας θεατρικής παράστασης, οφειλόταν στην κυκλοφοριακή συμφόρηση ή στην αλαζονεία του πρωταγωνιστή ή στην αναμονή κάποιου VIP.  Στην εποχή μας που η κυκλοφορία στην Αθήνα έχει μειωθεί δραματικά, οι πρωταγωνιστές ζουν την κρίση και VIPs δεν υπάρχουν, γιατί στα περισσότερα θέατρα οι παραστάσεις καθυστερούν να αρχίσουν;

Οι καλοί τρόποι απαιτούν την έγκαιρη προσέλευσή μας σε επαγγελματικές και κοινωνικές συναντήσεις.  Στον πολιτισμένο κόσμο, αυτή η αρχή τηρείται ενώ  οι Έλληνες ζούμε ακόμη στην Ελλάδα του Τρίτου Κόσμου.  Βρίσκουμε πάντα έξυπνες ή ηλίθιες δικαιολογίες για την καθυστέρησή μας.  Το «Ωχ αδερφέ» υπερισχύει και σε αυτό τον τομέα.  Στο εξωτερικό οι πόρτες ενός θεάματος κλείνουν για τους θεατές που δεν φτάνουν έγκαιρα για την έναρξη.

Οι αγαπητοί θεατράνθρωποι πρέπει να αναλάβουν να διδάξουν στους θεατές αυτό το κομμάτι πολιτισμού και παιδείας, αφού στο σπίτι δεν μας το έμαθαν οι γονείς μας.

Αν γνωρίζετε κάποιο θέατρο ή πολιτιστικό κέντρο που τηρεί το ωράριο, ας το επιβραβεύσουμε με μια ειδική μνεία.



Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar