ΣΥΜΗ

ΣΥΜΗ
Νοσταλγία για το καλοκαίρι

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

A QUOTATION - DO NOT QUIT

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΚΙ ΑΛΛΑ ΛΟΥΚΕΤΑΚΙΑ


Τα λουκετάκια που "κλειδώνουν" αγάπες και υποσχέσεις, θα τα βρείτε σε πολλά μέρη.  Στο Παρίσι γκρεμίστηκε ολόκληρο κιγκλίδωμα από τη γέφυρα Pont des Arts.

Πάρτε μια γεύση για το βάρος που έχουν μερικές κουπαστές (στην Quai d' Orsay)






Διαβάστε για τα λουκετάκια σε παλαιότερη ανάρτηση του blog:  http://annas-thoughts.blogspot.gr/2014/05/akia.html


Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

TO ΣΚΙΑΧΤΡΟ

Όταν οι αγελάδες είναι όρθιες, ο καιρός θα είναι καλός, ενώ όταν είναι καθιστές, θα έρθει βροχή.  Ή μήπως το ανάποδο; Ό,τι κι αν ισχύει, αυτές ανέμελα συνεχίζουν τη μονότονη ζωή τους στα Νορμανδικά λιβάδια.  Είτε ψιχαλίζει είτε ρίχνει ραγδαία βροχή, συνεχίζουν να στολίζουν τα πράσινα χαλιά της Νορμανδίας.  Κατεβάζουν γάλα απτόητες για να φτιαχτούν τυριά.

Η αγρότισσα από το χωριό της περιοχής en Auge, ξύπνησε πρωί, πότισε τα γεράνια και τους πανσέδες.  Κοίταξε τον ουρανό.  Μια σταγόνα βροχούλας της έβρεξε το μάγουλο.  Βιαστικά φόρεσε τη νιτσεράδα, άρπαξε τον κάδο για το άρμεγμα κι έτρεξε στο λιβάδι κλείνοντας πίσω της τον ξύλινο φράκτη, για να προλάβει τη μπόρα.

Περπάτησε μπροστά από τις αγελάδες του γείτονα που την κοίταξαν αδιάφορα.  Στη μέση του οργωμένου χωραφιού παραδίπλα, το σκιάχτρο στεκόταν ανεμίζοντας τα πορτοκαλιά κουρέλια του σαν να ήθελε να φοβίσει ακόμα κι εκείνην.

Θυμήθηκε ότι έπρεπε να περιποιηθεί τις μηλιές που θα της έδιναν τον μηλίτη οίνο.  Μέτρησε τα δέντρα ένα ένα.  Χωρίς να έχει προχωρήσει αρκετά, ξανακοίταξε προς τη μεριά που ήταν στημένο το σκιάχτρο.  Ζύγιασε τη ματιά της, ανοιγόκλεισε τα βλέφαρα.  Σαν να της φάνηκε πως το σκιάχτρο είχε αλλάξει θέση.  Η βροχή δυνάμωνε, ωστόσο κοντοστάθηκε για να ελέγξει τον ορίζοντα στα βόρεια.  Ένα εσωτερικό σκούντημα την έκανε να ξανακοιτάξει προς τη μεριά του σκιάχτρου.  Κοίταξε πιο δεξιά, κοίταξε πιο αριστερά.  Πήρε βαθιές ανάσες για να καθαρίσει το μυαλό της.  Οι ματιές της στην περιοχή έγιναν γρήγορες.  Όργωναν το λιβάδι με τις αγελάδες, το χωράφι με τις μηλιές και ξανά το οργωμένο χωράφι όπου έπρεπε να είναι στερεωμένο το σκιάχτρο.  Δεν πίστευε στα μάτια της.  Το σκιάχτρο είχε εξαφανιστεί.  Στη θέση του δεν υπήρχε ούτε ο πάσσαλος.  Έτρεξε προς τις αγελάδες που ήταν τα μόνα ζωντανά στην περιοχή.  Τι θα έκανε;  Θα τις ρωτούσε αν λάθευε; Ξαναγύρισε στην παλιά της θέση και μελέτησε πόντο-πόντο το οργωμένο χωράφι.

Τη στιγμή που σκέφτηκε πως μάλλον κοίταξε λάθος χωράφι, άκουσε πίσω της κάποιον να την καλημερίζει.  «Καλημέρα, κυρία».  Πρώτα χαμογέλασε και μετά γύρισε να χαιρετίσει την άγνωστη φωνή.  Τα πορτοκαλιά κουρέλια ανέμιζαν στο βοριαδάκι και ο νεαρός της χαμογελούσε.




Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

ΔΗΜΟΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ


 Όσες φωτογραφίες και να τραβήξεις, όσα ντοκουμέντα και να έχεις, όσο και να γκρινιάξεις, η κατάσταση θα είναι πάντα ίδια.  Σε κάθε γωνιά ξερά κλαδιά.  Κάθε οικόπεδο γεμάτο σκουπίδια.  Κάθε δρόμος και παράδρομος στολισμένα με τα ξανθά απομεινάρια του χειμώνα.  Οι κάτοικοι έχουν πετάξει στους δρόμους ό τι μπορούν.  Τα αυτοκίνητα του Δήμου περνούν αδιάφορα.  Τα συνεργεία.... Ποια συνεργεία; Πού είναι τα συνεργεία να καθαρίσουν τα πλαϊνά των δρόμων;  Αν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι καθάρισαν τους κεντρικούς δρόμους.  Όσα βλέπει η πεθερά.  Ακόμα και αυτά, όμως, επιπόλαια και πρόχειρα.













Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar






Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

NEA ΒΑΓΟΝΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ




 Η φρεσκάδα του νέου συρμού ήταν αισθητή.  Όπως περίμενα για το μετρό, τα καθαρά βαγόνια με την πράσινη ρίγα που έμπαιναν στο σταθμό Συγγρού-Φιξ, μου τράβηξαν αμέσως την προσοχή.  Κατάλαβα αμέσως ότι επρόκειτο για κάτι νέο, καθαρό, τεχνολογικά πιο μοντέρνο. Μπαίνοντας στο βαγόνι, ένιωσα τη δροσιά του κλιματισμού.  Μετά το μάτι μου έπεσε στο ηλεκτρονικό ταμπλό για την πληροφόρηση των επιβατών πάνω από κάθε πόρτα. Άνετο ταξίδι - έστω και σύντομο.


Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar



Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

ΒΙΒΛΙΟ ΝΕΟΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩN

Ήρθε η στιγμή που ο κάθε Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού θα χαρεί.  Με το Νόμο 4255 καταργείται το περιβόητο Βιβλίο Νεοπροσλαμβανομένων (το "πορτοκαλί" βιβλίο), το οποίο, εκτός από την ανείπωτη γραφειοκρατία, είχε δημιουργήσει και σειρά από δικαστικές διενέξεις μεταξύ Κράτους και εργοδοτών.  Η έμπνευση να εκδοθεί και να απαιτείται ως Ευαγγέλιο, χωρίς να έχει καν προβλεφθεί με χαρτί καρμπονιζέ, πρέπει να μείνει στην Ιστορία ως το άκρον-άωτο του γραφειοκρατικού παραλογισμού.

Από 1ης Ιουνίου, λοιπόν καταργείται αυτό το μεσαιωνικό βιβλίο.  Αν δεν το έχετε ήδη ενημερωθεί - απευθύνομαι στους επαγγελματίες που έχουν ειδικό ενδιαφέρον - θα το βρείτε στο Νόμο 4255 με τίτλο "Εκλογή μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άλλες διατάξεις".

Δικαιολογημένα είναι άσχετος ο τίτλος του Νόμου, γιατί ανάμεσα στα 34 άρθρα του, περιλαμβάνονται 19 άρθρα που αφορούν στην εκλογική νομοθεσία, ένα άρθρο είναι σχετικό με τα ακίνητα του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ.(*), ένα άρθρο αναφέρεται στη λειτουργία των καζίνο, δύο άρθρα διευκρινίζουν λεπτομέρειες για τα δημοτικά τέλη, δύο-τρία άρθρα  αναφέρονται στη λειτουργία των Δήμων, άλλα δύο-τρία  στους Έπαρχους και στις υποψηφιότητες Δικηγόρων και ανάμεσα σε όλα αυτά υπάρχει και το άρθρο (Άρθρο 20) για την κατάργηση του Βιβλίου από 1 Ιουνίου του 2014.

Πάντως τα νέα είναι ευχάριστα.  Γίνονται μικρά βήματα.  Ας είναι κι αυτά.





(*) Ταμείο Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων




Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

ΠΑΛΙΟΚΑΙΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Να τι σημαίνει «Χρονοντούλαπο της Ιστορίας». Φτάνει να δει κανένας το νέο Υπουργικό Συμβούλιο.  Σαν φαντάσματα έχουν ξεπηδήσει φυσιογνωμίες από την εποχή Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή.  Λείπει ο Προκόπης Παυλόπουλος και ο Στ. Πετσάλνικος από το κάδρο, για να νιώσουμε ότι οι κυβερνώντες δεν πήραν κάποιο μάθημα.  Πόσο εύκολα ξεχάστηκαν το ΕΟΠΥΥ του Α. Λοβέρδου, η φοροδιαφυγή του συζύγου της Α.Γκερέκου, οι εξάρσεις του Γ. Γιακουμάτου, τα παιγνίδια του Γ. Ορφανού, το βλαχομπαρόκ του Π. Κουκουλόπουλου.

Άγνωστα και τα κριτήρια επιλογής του Αργύρη Ντινόπουλου ή του Β. Κικίλια.

Ο Α. Σαμαράς – με την αμέριστη συνεργασία του Ε. Βενιζέλου φυσικά – ακολουθεί τις παλιές συνταγές ξεφτίλας που προτιμούσαν οι Έλληνες (ναι, ναι, αυτές προτιμούσαν και προτιμούν οι Έλληνες) και τους έδιναν την ψήφο τους.  Υποσχέσεις για βολέματα, διορθωτικές κινήσεις σε φατρίες, μια Ελλάδα άλλων δεκαετιών.

Μύρισε εκλογές;





Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

A USEFUL QUOTATION




Note:  This quotation comes from www.bestquotations4u.com


Πρέπει να δράσεις για να πετύχεις.  Αν δεν κάνεις την παραμικρή κίνηση, δεν θα έχεις και αποτέλεσμα.

Αν τα βρεις "σκούρα", μπορεί να είσαι ένας από αυτούς που χρειάζονται έναν καλό Coach.





Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ

Επέτειος σήμερα της απόβασης των συμμάχων στη Νορμανδία.  Οι διοργανωτές ανησυχούν ότι οι ηλικιωμένοι βετεράνοι που θα συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις, θα ταλαιπωρηθούν από τη ζέστη.  Αντίθετα την προηγούμενη εβδομάδα ο καιρός ήταν και δροσερός και βροχερός.

Μοιράζομαι μαζί σας φωτογραφίες από την πόλη Arromanches όπου βρίσκεται το Μουσείο της Απόβασης.  Ευτυχώς με ενημερωμένο "ξεναγό" έμαθα περισσότερα στοιχεία για την απόβαση. Έμαθα ότι το σημαντικότερο στη διαδικασία ήταν η προετοιμασία μέχρι εκείνη τη στιγμή.  Ότι η απόβαση δεν ήταν "αυτοσκοπός", αλλά σκοπός της ήταν η δημιουργία προγεφυρώματος από την πόλη Καν  (Caen) ως το Χερβούργο μέσω του οποίου οι Σύμμαχοι θα μπορούσαν να περάσουν στρατεύματα από τη  Μεγάλη Βρετανία στην ηπειρωτική Ευρώπη,

Έμαθα επίσης ότι η απόβαση έγινε σε πέντε διαφορετικές παραλίες - και όχι μόνο  σε μία -  με τα κωδικά ονόματα Gold BeachJuno Beach,Omaha BeachSword Beach και Utah Beach.


Το επίκαιρο ταξίδι στο βόρειο μέρος της Νορμανδίας, μου άνοιξε την όρεξη να μελετήσω περισσότερο γι' αυτό το κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας.

Ανάμεσα στις φωτογραφίες θα δείτε και σημάδια από την παρουσία των Ελληνικών στρατευμάτων κατά την επιχείρηση.



Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΔΥ

Γιατί πρέπει να λέμε τα καλά αλλά όχι μόνο.

Διαβάστε πρώτα αυτό:

Τι τους ήθελα τους διθυράμβους; Μετά την πρώτη επίσκεψη στον γιατρό, ήρθε η ώρα να καταθέσω τα δικαιολογητικά για να εισπράξω τη συμμετοχή του ΙΚΑ.

Ήμουν τυχερή λοιπόν σε πρώτη φάση γιατί φτάνοντας το μεσημέρι, μετά τη δουλειά, πήρα αριθμό προτεραιότητας 126 όταν ήδη έτρεχε το 110 και είχαμε μπροστά μας μιάμιση ολόκληρη ώρα μέχρι τη λήξη του ωραρίου.  Η αισιοδοξία με πλημμύρισε.  Με λίγο διάβασμα και λίγη μουσική θα πέρναγε η ώρα και θα γινόταν η δουλειά μου.  Οι εκλογές έχουν και τα καλά τους. Αδειάζει η Αθήνα, φεύγουν όλοι για μίνι διακοπές και αδειάζουν οι δημόσιες υπηρεσίες.

Ξαφνικά με έλουσε κρύος ιδρώτας:  «Αμάν, ήρθα σε λάθος υποκατάστημα», σκέφτηκα μόνη μου.  «Ανήκω σε άλλο υποκατάστημα ΙΚΑ.  Άδικα περιμένω εδώ.  Οι αριθμοί προτεραιότητας όμως τώρα «έτρεχαν».  Έμεναν μόνο τρεις μέχρι τη σειρά μου.  «Να φύγω, να μη φύγω....» Δεν έφυγα.  Ακόμα κι αν με έδιωχναν κακήν-κακώς, θα επιβεβαίωνα ότι είχα τα σωστά δικαιολογητικά, αν και με τρόμαζε η ιδέα νέας επίσκεψης σε άλλο υποκατάστημα, άλλη μέρα, άλλες παραγωγικές ώρες.  Πλησίασα στο γκισέ και λέω με περίσσια ευγένεια «Νομίζω ότι δεν ανήκω σε αυτό το υποκατάστημα.....».  Η φωνή μου έδινε αποσιωπητικά προσπαθώντας να περάσω το μήνυμα ότι κάτι ήθελα να ρωτήσω.  Ψιλά γράμματα.  Πήρα την κάθετη απάντηση:  «Να πάτε στο μητρώο».  Εγώ επιμένω: «Αν και έχω έρθει σε σας, μάλλον έπρεπε να πάω σε άλλο υποκατάστημα».  Η μελαχρινή υπάλληλος μου επανέλαβε, χωρίς να με κοιτά καν: «Να πάτε στο μητρώο».  Μετά την τρίτη προσπάθειά μου, οπότε και πήρα την ίδια μονότονη απάντηση, άλλαξα προσέγγιση.  «Ήρθα να σας καταθέσω τα δικαιολογητικά για έξοδα γυαλιών». Με αποφασιστικότητα κοπάνησα το πακέτο με τα δικαιολογητικά στο γκισέ.  «Ασ’ την να κάνει τη δουλειά, κι αν ήρθα σε λάθος υποκατάστημα, να το ανακαλύψει μόνη της.  Γιατί να πρέπει να της το δηλώσω από πριν προσπαθώντας να της γλυτώσω χρόνο;”

H μελαχρινή φυλλομέτρησε τα χαρτιά μου.  Που και που κοιτούσε και στο κομπιούτερ της.  Χωρίς να με κοιτάζει μου είπε:  «Για παροχές, μπορείτε να πηγαίνετε σε οποιοδήποτε υποκατάστημα».  Επιτέλους, λοιπόν, συνεννοηθήκαμε.  Ένιωσα ότι είχα κερδίσει μια μικρή μάχη.

Την ίδια στιγμή, η κοκκινομάλλα στο διπλανό γκισέ, είχε νιώσει την πόρτα του γραφείου τους (του άδυτου των αδύτων, δηλαδή) να ανοίγει.  Δεν γύρισε, δεν σηκώθηκε.  Ήξερε, όμως, να υψώσει τη φωνή της στον άγνωστο εισβολέα.  «Να βγείτε αμέσως από το γραφείο.  Δεν θα εξυπηρετηθείτε.  Και κλείστε την πόρτα πίσω σας».  Από τη γωνία που στεκόμουν, είδα τουλάχιστον έναν εισβολέα.  Ήταν γύρω στα τέσσερα ή πέντε το πολύ.  Αν τον είχε δει, άραγε θα του είχε μιλήσει έτσι;

Ο μικροσκοπικός εισβολέας δεν ήταν μόνος του, γιατί η κοκκινομάλλα συνέχισε «Αν είσαστε έγκυος, δεν θα εξυπηρετηθείτε μέσα από το γραφείο.  Θα εξυπηρετηθείτε μεν κατά προτεραιότητα, αλλά στα γκισέ».  Η έγκυος μαμά μαζί με το παιδί βγήκαν πειθήνια από το κλειστό γραφείο και στάθηκαν δίπλα μου.  Κολλητά......

Στο τρίτο γκισέ, άλλος ασφαλισμένος ρωτούσε «Δηλαδή εσείς δεν δέχεστε δικαιολογητικά για ιατρικά του ΟΑΕΕ;”  Δεν γύρισα να κοιτάξω.

Τι να πρωτο-κοιτάξω; Τι να πρωτο-ακούσω; Μου έφταναν αυτά για μια μέρα.



Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar