Ο Αντόνιο Νέγκρι υπήρξε ένας από τους πιο μαχητικούς στοχαστές των αριστερών κινημάτων από τη δεκαετία του 1960, διανοητής και πρωταγωνιστής της ιταλικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κατηγορήθηκε για τρομοκρατία ως εγκέφαλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Έχει διδάξει φιλοσοφία και έχει γράψει αρκετά βιβλία. Η ομολογία του, όμως ότι "η αριστερά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα νέα δεδομένα και μετά τη δεκαετία του '70 πέθανε", μας ανοίγει νέους δρόμους σκέψης.
Μου θυμίζει το παλιό σλόγκαν: Ο ΜΑΡΞ ΠΕΘΑΝΕ, Ο ΛΕΝΙΝ ΠΕΘΑΝΕ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ HUMAN RESOURCES Επικοινωνήστε μαζί μας, για να δημιουργήσουμε μαζί το πρόγραμμα που χρειάζεστε. Οι φωτογραφίες από τις πρόσφατες πρωτοβουλίες μας.
Ένα νοσταλγικό ταξίδι στην εφηβεία...... Εκείνη την εποχή ακούγαμε δεκαπέντε φορές το "Killing Me Softly". Ο δίσκος βινυλίου απέκτησε χαρακιές: https://www.youtube.com/watch?v=5OyM0R5uRPQ
και μετά ακούγαμε και μια ροκιά όπως το "Knock on Heaven's Door": https://www.youtube.com/watch?v=_bWzyiU-S_w O ρομαντισμός όμως υπερνικούσε και ακούγαμε το "Touch Me In The Morning". Άλλος ένας δίσκος που γέμισε χαρακιές....έτσι, όπως έπρεπε. https://www.youtube.com/watch?v=6rQ-p0WnGd8 H προσγείωση στην Ευρώπη ήταν αναγκαία και κάθε παιδί μάθαινε τα νέα της Eurovision. Εκείνη τη χρονιά "Tu te reconnaitras" https://www.youtube.com/watch?v=zn1svLVprUk Κατάληψη Νομικής Αθηνών. Πολυτεχνείο. Καμιά ντροπή, όμως, για τον ρομαντισμό μας. Καμιά ντροπή για την αθωότητά μας. Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Μπορούμε όλοι να αλλάξουμε τη ζωή μας μέσα από μια μικρή ασυνήθιστη εμπειρία. Αφήνουμε κατά μέρος την πολλή οργάνωση και τις υψηλές απαιτήσεις, για να δώσουμε σημασία σε ένα πλάσμα ασήμαντο που προσπαθεί να μας μιλήσει και να έρθει κοντά μας. Αφήνουμε τις ανούσιες προτεραιότητες και τις δυσάρεστες σκέψεις, για να ασχοληθούμε με μικρά πράγματα που μας δίνουν χαρά.
Στους αμπελώνες της Αττικής, σηκώθηκαν τα μανίκια, έγειρε η μέση και άρχισε η δουλειά. Αυτό τον μήνα, τον γλυκό, τον ήπιο, τον Τρυγητή, οι αμπελουργοί έχουν πολλά να κάνουν. Τα έξτρα χέρια είναι απαραίτητα. Η δουλειά συνδυάζεται με γλέντια. Πάμε; Έτσι, να μεθύσουμε από τα αρώματα του Σαββατιανού, μαζί με τους οινοπαραγωγούς και τους εργάτες. Ἄσπρα σπίτια, κάτασπρα, τὰ βερικοκιὰ τὰ κεραμίδια, γαλανὰ παραθυρόφυλλα, τ᾿ ἄλογα τὰ κανελιὰ μὲς στὸν αὐλόγυρο, τ᾿ ἄσπρα μὲς στὸ πράσινο, τὰ μπαλκόνια μάλαμα καὶ θάλασσα. Τὰ μουλάρια στὸν ἀνήφορο τῆς πέτρας, καὶ τὰ γαϊδουράκια μὲς στ᾿ ἀγκάθια, ψάθες καὶ μαχαίρια καὶ καλάθια μὲς στ᾿ ἀμπέλια γέλια.