Πώς μπορεί ένα μωρό 3-4 χρόνων να ακούει αυτό το τραγούδι και να κλαίει;
Ο ΚΑΗΜΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ:
https://www.youtube.com/watch?v=g36aAJAN5yg
Ήταν αρχές της δεκαετίας του '60, όταν η μισή Ελλάδα υπέφερε και η άλλη μισή ανεκάλυπτε τα γλέντια και τη γεύση του ουίσκι. Το μωρό ήξερε μόνο να αναγνωρίζει τα μικρά λούνα παρκ με τα αλογάκια που γύριζαν και το μαλλί της γριάς.
Στις ταβέρνες του Τουρκολίμανου - έτσι το λέγαμε τότε, μας αρέσει δεν μας αρέσει - ένας γέρος πωλούσε φυστίκια από τραπέζι σε τραπέζι και κάποιος άλλος είχε πόστο για να ανοίγει κυδώνια.
Η θάλασσα στο μικρό λιμάνι μύριζε ιώδιο και φιλοξενούσε μικρές ψαρόβαρκες. Ο Έλληνας δεν ήξερε ακόμα τι είναι κότερο. Οι πιο λίγοι μπορούσαν να τρώνε στο Μικρολίμανο και να κάνουν εκδρομές στη Μύκονο ή στην Ύδρα ή στον Πόρο. Η ελίτ έκανε διακοπές στην Κηφισιά και οι πολλοί δεν ήξεραν καν τι σημαίνει "διακοπές".
Αυτό το μωρό κράτησε αυτές τις εικόνες, τις μυρωδιές και τις γεύσεις και θυμάται τον κόμπο στον λαιμό όταν άκουγε τις πρώτες πενιές και τον Μπιθικώτση να τραγουδά "κι από το αίμα πιο πικρό, στο στόμα το φιλί σου....."
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar