Μμμμμμ αρ 40

 

ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ ΤΗΣ ...ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ

 

Άραγε ποιος είναι ο ψυχισμός του ερασιτέχνη κάμεραμαν που βιντεοσκοπεί τα περιστατικά βίας, αντί να παγώσει στη θέση του;

Σηκώνει το βλέμμα τυχαία και βλέπει ένα ελικόπτερο να πέφτει στη θάλασσα.  Τι κάνει; Ανοίγει την κάμερα του κινητού, για να απαθανατίσει τη στιγμή.

Βλέπει μπροστά του να συγκρούονται δυο αυτοκίνητα.  Τι κάνει; Ανοίγει την κάμερα του κινητού, για να απαθανατίσει το γεγονός.

Ακούει φωνές και άγριο καυγά εφήβων (οπαδοί ή μαθητές). Τι κάνει; Ανοίγει την κάμερα του κινητού, για να απαθανατίσει το χάλι της κοινωνίας.

Εσύ ο "κανονικός" άνθρωπος τι θα είχες κάνει;  Μάλλον θα έμενες σύξυλος, θα έτρεχες να βοηθήσεις, θα καλούσες την αστυνομία και το ΕΚΑΒ.  Ίσως θα λιποθυμούσες από την ταραχή.

Εσύ πώς θα είχες αντιδράσει;

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 

ΟΛΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ

 

Για τις γέφυρες (και όλες τις "υποδομές") που καταρρέουν στην Ελλάδα από την ορμή των άγριων νερών.

I once crossed a bridge,
That now is burnt.
It seems that behind,
All are hurt.
A word too quick.
Can't be taken back.
My whole world,
Goes to black.
Actions and reactions,
Done in haste.
It all seems,
Such a waste.
Regret, it rears it's ugly head,
and desires to be fed.
But regret, A bridge, can't rebuild
Not when it's very foundations are crumbled.
And covered by the embers,
That used to be a bridge.
Bridges are built on faith and trust.
The strong ones are steel,
And will withstand rust.
But thoughtless words,
Spoken in haste.
Can lay even the strongest,
Bridge to waste.

Coleman M Lowe Jul 2020

"Burnt Bridge"

Υ.Γ.: Το ποίημα από τον ποιητή γράφτηκε για να θυμίζει στον εαυτό του (και σε όλους) ότι πρέπει να σκεφτόμαστε πριν ανοίξουμε το στόμα μας και να μιλήσουμε.  Είναι, όμως, τόσο ταιριαστό αν το τοποθετήσετε στην τωρινή κατάσταση που ζούμε στη Θεσσαλία-Βόλο και Εύβοια.