Ήμουν κουρασμένη; Ναι
Είχα δουλέψει περισσότερες ώρες; Ναι
Είχε σκοτεινιάσει; Ναι
Το μόνο που ήθελα ήταν να φτάσω στο σπίτι μου; Ναι
Κι όμως, δεν γύρισα τρέχοντας στο σπίτι μου.
Βρέθηκε στο δρόμο μου αυτό το "καλούτσικο" και "μεγαλούτσικο" και "καινουριούτσικο" αυτοκίνητο, με ένα παιδί ίσως πέντε ή έξι ετών στο μπροστινό κάθισμα του συνοδηγού όρθιο. Με τον οδηγό να τολμά να παραβιάζει το STOP, γιατί ένοιωθε μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι πατώντας λίγο περισσότερο το γκάζι, θα προλάβαινε.....ο μάγκας. Ευτυχώς πρόλαβε.
Κι έτσι, αντί να γυρίσω στο σπίτι μου, ακολούθησα αυτό το αυτοκίνητο για να δω από κοντά ποιος ήταν αυτός ο οδηγός. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να φτάσω σε ....άλλο Νομό. Μετά από 15 λεπτά "παρακολούθησης", έφτασε στο σπίτι του και πάρκαρε.
Νέος πατέρας, ίσως 35-37 ετών. Δολοφόνος που μπορεί να δημιουργήσει αύριο μια τραγωδία. Ένας ακόμα ανεύθυνος τρελός στους δρόμους της Αθήνας.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Περίγραψέ μου τις στιγμές ευτυχίας σου για τη χρονιά που πέρασε. Αυτές που θυμάσαι και χαμογελάς. Αυτές που θες να απλώσεις το χέρι για να ξανανιώσεις τη γλύκα τους. Στιγμές αγάπης, χαράς, αφέλειας, παιδικότητας, ΓΑΛΗΝΗΣ. Στιγμές χρωματιστές στα χρώματα που σου αρέσουν. Στιγμές σαν μουσικές γραμμένες από τον αγαπημένο σου συνθέτη.
Τις άλλες, τις κακές, τις μαύρες, να τις χώσεις βαθιά στο σεντούκι του χρόνου. Κάν' το ΤΩΡΑ.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Adorno*: "Η αξία της σκέψης μετριέται με την απόστασή της από τη συνέχεια του οικείου".
"Μπορούμε μάλλον να πούμε ότι τα ηθικά ερωτήματα ανακύπτουν πάντα όταν τα ηθικά πρότυπα συμπεριφοράς έχουν πάψει να είναι αυταπόδεικτα και αδιαμφισβήτητα στη ζωή μιας κοινότητας".
Φαίνεται ότι, κατά κάποιο τρόπο, ο ισχυρισμός αυτός προσπαθεί να περιγράψει τις συνθήκες υπό τις οποίες ανακύπτουν τα ηθικά ερωτήματα........
Ο Αντόρνο αρνείται να θρηνήσει για την απώλεια αυτή, προβάλλοντας την ανησυχία ότι το συλλογικό ήθος είναι πάντα συντηρητικό, αφού θέτει ως αξίωμα μια ψευδή ενότητα μέσω της οποίας επιχειρεί να καταπνίξει τη δυσκολία και την ασυνέχεια που ενυπάρχει σε κάθε σύγχρονο ήθος........
"δεν υπάρχει τίποτα πιο εκφυλισμένο από εκείνη την ηθική (ethics) ή την ηθικότητα (morality) που επιβιώνει υπό τη μορφή συλλογικών ιδεών ακόμα και όταν έχουν πάψει να ενοικούνται από το Παγκόσμιο Πνεύμα - για να χρησιμοποιήσω κάπως στενογραφικά τον εγελιανό όρο. Όταν η κατάσταση της ανθρώπινης συνείδησης και η κατάσταση των κοινωνικών δυνάμεων της παραγωγής εγκαταλείπουν αυτές τις συλλογικές ιδέες, αυτές αποκτούν καταπιεστικές και βίαιες ιδιότητες. ........"
Δεν άντεξα, σταματώ εδώ.
Σημ.: Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το βιβλίο της Τζ. Μπάτλερ "Λογοδοτώντας για τον εαυτό"
* Adorno = Ο Τέοντορ Λούντβιχ Βισενγκρούντ-Αντόρνο (Theodor W. Adorno, 11 Σεπτεμβρίου 1903 – 6 Αυγούστου 1969) ήταν Γερμανός, εβραϊκής καταγωγής, διεθνούς φήμης κοινωνιολόγος, φιλόσοφος, μουσικολόγος, και συνθέτης. Ήταν μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης μαζί με τους Μαξ Χορκχάιμερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Χέρμπερτ Μαρκούζε, Γιούργκεν Χάμπερμας και άλλους. Ήταν επίσης Μουσικός Διευθυντής στο «Ραδιοφωνικό Εγχείρημα» (αγγλικά: Radio Project) από το 1937 μέχρι το 1941 στις Ηνωμένες Πολιτείες. (από το wikipedia)
