Στη Μοσούλη, τη Βασόρα , στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Αυτοί είναι οι στίχοι Γκάτσου από τον Κεμάλ του Χατζηδάκη.
Ο αφελής Κεμάλ, "πρίγκηπας της Ανατολής" που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο. Ακόμα και τώρα "της ερήμου τα παιδιά" πικραμένα κλαίνε.
Η Μοσούλη είναι κτισμένη στις όχθες του Τίγρη. Από τη Βίβλο την ξέρουμε ως Νινευή. Υπήρξε μεγάλο εμπορικό σταυροδρόμι μεταξύ Περσίας και Συρίας. Τον 11ο αιώνα έγινε πρωτεύουσα των Σελτζούκων. Αργότερα πέρασε στα χέρια των Μογγόλων μέχρι που το 1262 έγινε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για πολλούς αιώνες, μέχρι το τέλος του Α Παγκόσμιου Πολέμου. Ας είναι καλά, όμως, τα κοιτάσματα πετρελαίου που την κράτησαν όρθια. Γι' αυτό την γλυκοκοιτούν πολιτισμένοι και απολίτιστοι λαοί.
Μετά την ...πήρε ο διάολος. Εύκολα την κατέλαβε ο ISIS και λίγες είναι οι φωτογραφίες που θυμίζουν τον παλιό της καλό καιρό, παρά την ανακατάληψη που έγινε με τη βοήθεια των Αμερικανών.
Η Βασόρα είναι μεγαλύτερη πόλη από τη Μοσούλη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ μετά τη Βαγδάτη και το βασικό λιμάνι της χώρας. Στη φαντασία του λογοτέχνη υπήρξε η πατρίδα του Σεβάχ του Θαλασσινού!
Ας είναι καλά - και πάλι - τα κοιτάσματα πετρελαίου!
Μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, η κυβέρνηση Μπους κατηγόρησε ευθέως το Ιράκ για ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής. Δεν βρέθηκαν ποτέ αλλά η συμμαχία των ΗΠΑ-Αγγλίας-Αυστραλίας και Πολωνίας εισέβαλε το 2003. Ο Σαντάμ Χουσεΐν κυνηγήθηκε και εκτελέστηκε.
Ας ξεχάσουμε τις τωρινές εικόνες από τις κατεστραμμένες πόλεις και να ταξιδέψουμε για λίγο στην ιστορία στη Μεσοποταμία. Βλέπουμε τους έμπορους να έχουν απλώσει τα προϊόντα τους στην ανοικτή αγορά. Ρύζια, κρεμμύδια, ντομάτες, καλαμπόκια και αρωματικά. Θαλασσινά και ψάρια. Τα ζωντανά τρέχουν ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι ταξιδιώτες φτάνουν με καμήλες, γαϊδούρια και άλογα.
Άραγε ήταν καλύτερη η εποχή του Σεβάχ, του Αλί Μπαμπά, της Σεχραζάντ και του Κεμάλ;
Αννα Ναταρ Άννα Νάταρ Anna Natar
