ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Οι αυτόπτες μάρτυρες τον παρακολουθούσαν από ώρα. Πρώτα τριγύρισε στην ολόλευκη πλατφόρμα.  Αργότερα για λίγο χάθηκε πίσω από κάποιες φυλλωσιές.  Δεν άργησε, όμως, να ξαναγυρίσει.  Αυτός ο μυστηριώδης τύπος έδειχνε ότι πίεζε τον εαυτό του να πάρει μια σοβαρή απόφαση.  Δεν κοίταζε ούτε δεξιά ούτε αριστερά.  Προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος αλλά δεν τα είχε καταφέρει.

Τον είδαν να ανεβαίνει ψηλά.  Μα τι είχε αποφασίσει να κάνει;  Περπάτησε στο χείλος του γκρεμού.  Οι περίοικοι τον παρακολουθούσαν με αγωνία.  Φάνηκε ότι ήταν πια αποφασισμένος.

«Δεν αντέχω τόση ευτυχία. Απόψε με τόση δροσιά και την αγάπη να καθρεφτίζεται παντού, αφήστε με να έχω έναν θάνατο γλυκό».  Το μαμούνι έμεινε για λίγο ανεβασμένο στα χείλη του ποτηριού και βούτηξε στο δροσερό κεχριμπαρένιο κρασί.  Αιωνία του η μνήμη.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar