Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ ΚΙ ΑΝ ΦΛΕΒΙΣΕΙ......

"Μόνη μόνη, σαν την ανεμώνη".

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το φυτό ανθίζει μόνο όταν φυσά άνεμος.  Γι' αυτό την ονόμασαν "ανεμ-ώνη".

Ανθίζει μέσα στο χειμώνα.  Σε αγρούς, βουνά και παραλίες.

Αυτή η μικρή ανεμώνη αποφάσισε να σταθεί μόνη της στο πλάι του δρόμου.  Την παρακάλεσα να μη μαραθεί μέχρι να ξαναπεράσω για να τη φωτογραφίσω.  Μου έκανε τη χάρη.

Κι όμως, από τη μια ο χειμώνας κι από την άλλη οι κάμπιες που ήδη σεργιανούν στα πεζοδρόμια μας, αλλά και οι μεθυστικές μυρωδιές από κάποιους μικρούς ασήμαντους κήπους.  Φρέζιες, ζουμπούλια, τι άλλο άραγε;

ΘΥΜΩΣΕΣ?

........................Γι ' αυτό, πρόσεχε. Θα το μετανιώσεις.  Να ξέρεις ότι την ώρα που θυμώνεις εσύ, θυμώνει κι άλλος την ίδια ώρα. Γιατί δεν έχεις μόνο εσύ το δικαίωμα στο θυμό. Ίσως ο άλλος είναι αυτός που κρατά το σπαθί για να σκοτώσει τις αρνητικές σου σκέψεις που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα.

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ

Αγνή διασκέδαση στην ελληνική επαρχία με καρναβαλιστές να μπαινο-βγαίνουν στις ταβέρνες και στα σπίτια των φίλων και συγγενών.  Λίγος χορός, λίγο κρασί και πολλή χαρά.  Για να .... σκάσουν οι οχτροί τους.

ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ........

Αφήστε με να ελπίζω!

ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ

Άναυδη παρακολουθώ τις ακραίες θέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  Κιτρινισμός. Σχιζοφρένεια Ελλήνων που θέλουν να δουν την Ελλάδα να καταστρέφεται. Αλαζονεία του νικητή.  Παρερμηνεία κινήσεων από τον αφελή ρομαντικό.  Παιγνίδι λέξεων και από τον αριβίστα "παίχτη".  Αφέλεια από αυτόν που νομίζει ότι δεν θα πληρώνει φόρους, γιατί θα πληρώνουν μόνο οι "πλούσιοι".  Καιροσκοπισμός από αυτόν που μας φέσωνε και συνεχίζει να μας φεσώνει, γιατί έμαθε να ζει σαν παράσιτο.

Φτάσαμε να ακούμε απελπισμένη έκκληση της Υπουργού να δείξουμε ότι είμαστε πατριώτες (περίπου στο 16ο λεπτό της ομιλίας στο πιο κάτω βίντεο από τη Βουλή), να πληρώσουμε αυτά που πρέπει π.χ. τελευταίες δόσεις ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, να μπουν στη ρύθμιση για τα χρέη προς το Δημόσιο το συντομότερο.

Κι εγώ .... πληρώνω, σιωπώ, περιμένω και ελπίζω.  

Η ομιλία της Αναπληρώτριας Υπουργού σε αυτό το σύνδεσμο:  https://www.youtube.com/watch?v=Nw52FhLSnqg

ΕΡΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Όσο υπάρχουν ανόητοι άνθρωποι να ανοίγουν την πόρτα της πολυκατοικίας από το θυροτηλέφωνο, χωρίς να κάνουν έλεγχο, τόσο θα υπάρχουν και οι μικρο-απατεώνες να εκμεταλλεύονται τους αφελείς.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κοπέλα που παρουσιάστηκε έξω από τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας μας, με τα διαπιστευτήρια γνωστής ακτιβιστικής οργάνωσης, πρέπει να παρέμεινε στους χώρους της πολυκατοικίας γύρω στις δύο ώρες, εξηγώντας πόρτα-πόρτα πρώτα εν συντομία τη δραστηριότητα της οργάνωσης και σε δεύτερη φάση ζητώντας οικονομική ενίσχυση για περιβαλλοντικές επεμβάσεις σε «Στέγη Κορασίδων» στη γειτονιά μας.

Δεν είχα τρόπο να επιβεβαιώσω τα λεγόμενά της.  Δεν είχα, όμως, και λόγο να την πιστέψω.

Η πόρτα έκλεισε χωρίς να της δώσω ένα ευρώ, αφήνοντάς με να νιώθω τύψεις.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ

(Ένα αποτυχημένο παστίτσιο)

«Θα ετοιμάσω παστίτσιο αλλά αντί για μπεσαμέλ, θα χρησιμοποιήσω σαντιγύ».

«Θα το συνοδεύσω με Coca-Cola, αφού τη ζεστάνω λίγο σε ένα κατσαρολάκι».

«Μετά θα καθίσω στον κήπο σε κάποιο σημείο, όπου η μισή θα είμαι στη σκιά και η μισή στον ήλιο».

Αφού ήξερες εδώ και μήνες ότι θα έπρεπε να μαγειρέψεις, γιατί δεν πήρες τα κατάλληλα υλικά;

Αφού η Coca-Cola πίνεται δροσερή, γιατί εσύ πρέπει να τη χαλάσεις βράζοντάς την;

Αφού δεν είσαι σίγουρη αν θες ήλιο ή σκιά, γιατί δεν αποφασίζεις πρώτα τι θες και μετά να βγεις στον κήπο;

Κι αν σας φαίνονται αστεία όλα αυτά, σε άλλους δεν φαίνονται καθόλου αστεία και δεν γελάνε.  Το μόνο που θα πουν για την κυράτσα πιο πάνω θα είναι ότι είναι ανοικοκύρευτη.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ FACEBOOK

Έκλεισε το βιβλίο που διάβαζε.  Τα υπόλοιπα φώτα του σπιτιού ήταν όλα σβηστά.  Ίσιωσε τη ρόμπα του και έσφιξε τη ζώνη.  Από το δρόμο ακουγόταν το πηγαινέλα των αυτοκινήτων.  Από τη χαραμάδα της εξώπορτας φαινόταν ότι ο διάδρομος ήταν φωτισμένος από τα φώτα του κλιμακοστασίου.  Αργά αργά πλησίασε στην πόρτα περπατώντας στις μύτες των ποδιών, για να κοιτάξει από το ματάκι.  Κάποιος άλλος είχε κολλήσει το μάτι του από την άλλη μεριά της πόρτας.

Ήταν αυτός που τον παρακολουθούσε συνέχεια.  Ήταν ο κατάσκοπος που κάρφωνε τις δραστηριότητες του, σχολιάζοντας όλες τις κινήσεις του.  Ήταν αυτός που σχολίασε αρνητικά την απόφασή του να μείνει στο σπίτι, που σχολίασε και την απόφασή του να παρακολουθήσει μια θεατρική παράσταση.  Ήταν αυτός που σχολίασε αρνητικά όταν το γεύμα του ήταν λιτό, που σχολίασε αρνητικά και όταν έφαγε στην ταβέρνα με φίλους.  Ήταν ο κατάσκοπος που έπρεπε να εξουδετερωθεί.  Ξαναγύρισε το γραφείο του και άνοιξε το κομπιούτερ.

Μπροστά στην οθόνη με τα μπλε γράμματα έπρεπε να πάρει τις αποφάσεις του.  Να σβήσει τον εαυτό του;  Να σβήσει τον κατάσκοπο;  Αποφάσισε να διδάξει τα δάκτυλά του να ελέγχουν τι γράφουν και τι δεν γράφουν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.  Όλα είναι θέμα εκπαίδευσης και παιδείας.  Ο κατάσκοπος θα αποτύγχανε.

Υ.Γ.:  Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή πρόσφατη μελέτη που ανέδειξε ότι οι χρήστες του Facebook νιώθουν ενοχές όταν αναρτούν στον «τοίχο» τους ευτυχισμένες στιγμές, αλλά και ότι καιροφυλακτούν άλλοι χρήστες για να τους κατηγορήσουν για την ευτυχία τους.  Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του χρήστη που «ανεβάζει» φωτογραφίες από φιλικά και οικογενειακά τσιμπούσια ενώ συχνά υπάρχει άλλος χρήστης για να του δημιουργήσει τύψεις, γιατί «κάποιοι άλλοι την ίδια ώρα πεινούν στον κόσμο».

Η συμμετοχή και τα σχόλια μας στο Facebook είναι μια έκθεσή μας στην κοινωνία.  Σε μια κοινωνία σκληρή που δεν συγχωρεί, δεν ξεχνά και πολλές φορές γίνεται εκδικητική.  Προσοχή λοιπόν!

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar