"Μπορεί πράγματι να συμβεί;
Μπορεί ο υποψήφιος να μην πάει τελικά στο ραντεβού του για συνέντευξη; Με τόση
ανεργία;" με ρωτούν όλοι. Κι εγώ
πίστευα ότι ο υποψήφιος παίρνει - τουλάχιστον - ένα τηλέφωνο για να ενημερώσει
την εταιρία που τον έχει προσκαλέσει, όταν ανακαλύπτει ότι η θέση δεν του
ταιριάζει.
Κι όμως, την εποχή της ανεργίας
του 25%, κάποιοι νέοι είτε πτυχιούχοι είτε μη πτυχιούχοι, δεν εμφανίζονται στη
συνέντευξη. Και όχι μόνο. Δεν ειδοποιούν έστω για τα προσχήματα με ένα
τηλεφώνημα.
Στην αρχή απορείς: Μήπως η γραμματέας έκανε λάθος στα στοιχεία
της συνάντησης; Απίθανο, γιατί αφού οι 3 στους 4 κατάφεραν με τις ίδιες οδηγίες
και βρήκαν...τον δρόμο, δεν μπορεί να δόθηκαν λάθος οδηγίες στον 1 στους
4. Άρα ο ένας στους τέσσερις μετανιώνει
για την αποστολή του βιογραφικού του σημειώματος και αποφασίζει να κάνει
....κοπάνα.
Σε δεύτερη φάση, νιώθεις αμήχανος
χωρίς να ξέρεις πώς να το διαχειριστείς.
Κοιτάς το φρέσκο νεράκι ή και τον φρέσκο καφέ που περιμένει τον υποψήφιο
και μιζεριάζεις.
Κάποια στιγμή, όμως, αρχίζεις να
θυμώνεις. Ε ναι, γιατί αυτός ο νέος που
σνομπάρισε μια θέση, κλείνει οριστικά την πόρτα για το μέλλον όταν θα υπάρξει
κάποια νέα ευκαιρία. Το παράδοξο είναι
ότι οι περισσότερο συνεπείς είναι αυτοί με τα περισσότερα προσόντα και με τις
μεγαλύτερες πιθανότητες να βρουν αλλού δουλειά.
Μπορούμε, όμως, να προστατευθούμε
και να αποφύγουμε το θυμό. Π.χ. την ώρα που κλείνουμε το ραντεβού με τον κάθε
υποψήφιο - ναι με τον καθένα από τους εκατοντάδες υποψήφιους - μπορούμε να του
θέσουμε την παράκληση αν τυχόν, για τον οποιοδήποτε λόγο, αλλάξει γνώμη για την
υποψηφιότητά του για τη συγκεκριμένη θέση, να μας ενημερώσει.
Το μικρό αυτό κόλπο πιάνει....
Anna Natar Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου