Η πρωινή δραστηριότητα ξεκινά πιο αργά τις παραμονές
των γιορτών. Η πόλη βαριέται να ξυπνήσει
και καθυστερεί, για να συνεχίσει τη ζωή της πιο έντονα το απόγευμα και μέχρι να
πέσει η νύχτα.
Το στομάχι νιώθει το γαργαλητό της ανησυχίας για το
αύριο που έρχεται με τον καινούριο χρόνο.
Τα αυτιά όμως, συλλαμβάνουν τους ήχους της
γειτονιάς. Το λεωφορείο περνά πιο
γρήγορα κάτω από το σπίτι χωρίς να συνηθισμένα εμπόδια. Ο γείτονας που ζεσταίνει τη μοτοσυκλέτα του
πριν φύγει για δουλειά ξυπνά μια ώρα αργότερα.
Το ασανσέρ μένει σιωπηλό περιμένοντας τους πρώτους πελάτες. Χάνεται και ο ήχος της όπισθεν στο αυτοκίνητο
του αδειούχου δημόσιου υπαλλήλου. Λείπει ο ήχος των σχολικών λεωφορείων. Λείπει το συνθηματικό κορνάρισμα του οδηγού
από τον παιδικό σταθμό. Λείπουν οι
παιδικές κουβεντούλες στους διαδρόμους.
Ακόμα και η γεύση του πρωινού καφέ αλλάζει αυτές τις
μέρες. Αυτές είναι οι μέρες του
Δεκεμβρίου. Διαφορετικές από τις υπόλοιπες. Για άλλους τεμπέλικες, για άλλους
τρελές, για άλλους .........
(κείμενο γραμμένο τον Δεκέμβριο του 2015)
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου