Δεν τα "βάζουμε κάτω". Δεν παραδίδουμε τα όπλα.
Ακούστε αυτόν τον τυφλό τυμπανιστή για να φτιάξει η διάθεσή σας στην Κωνσταντινούπολη. Έχει γίνει διάσημος τους τελευταίους μήνες μέσω του YouTube, αν και είχε συμμετάσχει σε διαγωνισμό τραγουδιού πριν 10 χρόνια.
13 Φεβρουαρίου 1867 στη Βιέννη, μαραζωμένοι οι Βιεννέζοι από την ήττα τους από τους Πρώσους, προσπαθούν να δώσουν χαρούμενες νότες στη ζωή τους. Στην προσπάθεια αυτή τέτοια μέρα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά "Ο Γαλάζιος Δούναβης" σε αίθουσα της Βιέννης.
"Ο Γαλάζιος Δούναβης" γράφτηκε από τον Γιόχαν Στράους, τον υιό, κατόπιν παραγγελίας από τον διευθυντή της Ανδρικής Χορωδίας της Βιέννης. Παρόλο που γράφτηκε με στίχους για τη χορωδία, τελικά η ορχηστρική εκδοχή υπερνίκησε και μας έχει κερδίσει όλους.
Χορεύουμε; Κι αν δεν έχετε καβαλιέρο ή ντάμα, ελάτε, χορέψτε μόνοι σας........
Δυναμώστε τον ήχο και απολαύστε:
Πρόσεξα το κοριτσάκι, αρκετά ψηλή, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, να κλαίει στο πεζοδρόμιο. Δεν ανησύχησα γιατί συνοδευόταν από τον πατέρα της, μετά το σχόλασμα του σχολείου. Ο μπαμπάς ήταν χαμογελαστός, σίγουρα όχι ανήσυχος.
Τα λόγια του, η παρηγοριά του, ήταν επίκαιρα αλλά όχι πολύ πειστικά: "Μην κλαις, μην στενοχωριέσαι. Θα ξανανοίξουν τα σχολεία σε μια-δυο βδομάδες".
Στιγμές της ζωής μας. Στιγμές της πραγματικότητας.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
