ΕΝΑ ΖΩΥΦΙΟ

Το ζουζούνι έχασε τον προσανατολισμό του και προσγειώθηκε στη ράγα του παράθυρου.
Οι φίλες του κλαίνε, κλαίω κι εγώ μαζί, γιατί το λυπάμαι και γιατί δεν μπορώ να το πιάσω εύκολα και να το αναποδογυρίσω μήπως και σωθεί.

Δύο καλαμάκια από σουβλάκια γίνονται σημαντικά εργαλεία για την επέμβαση.  Ως ιδιωτική ΕΜΑΚ ξεκινώ την αποστολή.

Τα λεπτά περνούν με μεγάλη αγωνία.  Έχω ιδρώσει και το θύμα δεν είναι συνεργάσιμο.  Κάποιες φωνές από εκεί κοντά του προτείνουν να συνεργαστεί, γιατί αυτή θα είναι η μόνη του σωτηρία.  Αντιστέκεται. Σπρώχνω ελαφρά για να μη δημιουργήσω περαιτέρω τραύματα.  Μετά από αρκετή ώρα προσπαθειών, καταφέρνω αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο.  Πατάει στα πόδια του, προσπαθεί να ξεζαλιστεί και πετά αμέσως μακριά προς άγνωστο προορισμό.

Τι αχαριστία! Ούτε ένα ευχαριστώ.  Αντιθέτως οι φίλες του επευφημούν πανηγυρικά με δυνατά χειροκροτήματα.






Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar