Τι δεν καταλαβαίνω;

Adorno*: "Η αξία της σκέψης μετριέται με την απόστασή της από τη συνέχεια του οικείου".


"Μπορούμε μάλλον να πούμε ότι τα ηθικά ερωτήματα ανακύπτουν πάντα όταν τα ηθικά πρότυπα συμπεριφοράς έχουν πάψει να είναι αυταπόδεικτα και αδιαμφισβήτητα στη ζωή μιας κοινότητας".

Φαίνεται ότι, κατά κάποιο τρόπο, ο ισχυρισμός αυτός προσπαθεί να περιγράψει τις συνθήκες υπό τις οποίες ανακύπτουν τα ηθικά ερωτήματα........

Ο Αντόρνο αρνείται να θρηνήσει για την απώλεια αυτή, προβάλλοντας την ανησυχία ότι το συλλογικό ήθος είναι πάντα συντηρητικό, αφού θέτει ως αξίωμα μια ψευδή ενότητα μέσω της οποίας επιχειρεί να καταπνίξει τη δυσκολία και την ασυνέχεια που ενυπάρχει σε κάθε σύγχρονο ήθος........

"δεν υπάρχει τίποτα πιο εκφυλισμένο από εκείνη την ηθική (ethics) ή την ηθικότητα (morality) που επιβιώνει υπό τη μορφή συλλογικών ιδεών ακόμα και όταν έχουν πάψει να ενοικούνται από το Παγκόσμιο Πνεύμα - για να χρησιμοποιήσω κάπως στενογραφικά τον εγελιανό όρο.  Όταν η κατάσταση της ανθρώπινης συνείδησης και η κατάσταση των κοινωνικών δυνάμεων της παραγωγής εγκαταλείπουν αυτές τις συλλογικές ιδέες, αυτές αποκτούν καταπιεστικές και βίαιες ιδιότητες.  ........"


Δεν άντεξα, σταματώ εδώ.

Σημ.: Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το βιβλίο της Τζ. Μπάτλερ "Λογοδοτώντας για τον εαυτό"



* Adorno = Ο Τέοντορ Λούντβιχ Βισενγκρούντ-Αντόρνο (Theodor W. Adorno, 11 Σεπτεμβρίου 1903 – 6 Αυγούστου 1969) ήταν Γερμανός, εβραϊκής καταγωγής, διεθνούς φήμης κοινωνιολόγος, φιλόσοφος, μουσικολόγος, και συνθέτης. Ήταν μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης μαζί με τους Μαξ Χορκχάιμερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Χέρμπερτ Μαρκούζε, Γιούργκεν Χάμπερμας και άλλους. Ήταν επίσης Μουσικός Διευθυντής στο «Ραδιοφωνικό Εγχείρημα» (αγγλικά: Radio Project) από το 1937 μέχρι το 1941 στις Ηνωμένες Πολιτείες. (από το wikipedia)