Αν σας πω ότι στα αμερικανικά charts το νούμερο 1 τραγούδι ήταν το "Faith" του George Michael, θα το πιστεύατε?? Την ίδια χρονιά συνολικά 5 τραγούδια του George Michael ανέβηκαν στο billboard των 100 top τραγουδιών, ενώ μόνο 3 του Michael Jackson!
Για να το ακούσετε, πατήστε εδώ: Faith
Αλλά και το "Need You Tonight" των INXS έγραψε μεγάλη επιτυχία ως 2ο στη σειρά.
Προτιμώ, όμως, να σας ενημερώσω ότι σε αρκετά καλή θέση είχε ανέβει το "My Mind Set on You" από τη μοναχική πορεία του George Harrison, μετά το διαζύγιο του από τους Beatles.
Για να το ακούσετε, πατήστε εδώ: My Mind Set On You
Και τώρα, πάμε να χορέψουμε με το "Never Gonna Give you Up". Ένα πολύ νέο μικροκαμωμένο αγόρι με κόκκινα μαλλιά, άνοιξε το στόμα του και έδωσε μια όμορφη φωνή. Μάλλον τότε (1988) με αυτό το τραγούδι μάθαμε τον Rick Astley
Εδώ....το χορευτικό: Never Gonna Give You Up
Στην Ελλάδα, εκείνη τη χρονιά έφυγε (κακήν κακώς) ο Νικόλας Άσιμος (δηλ.Ασημακόπουλος στην πραγματική ζωή) αφήνοντας μας την αντισυμβατικότητα του και έγινε πρότυπο για κάποιους "μαϊμού αντισυμβατικούς", κάποιους που προσπάθησαν να τον μιμηθούν (για γέλια....). Κατέρρευσε στον δικό του απελπισμένο κόσμο. Έγραψε πολλά ροκ τραγούδια, αλλά και πολιτικά και μπαλάντες. Για να το ακούσετε το "Καταρρέω", πατήστε εδώ: Κατα,καταρρέω
Την ίδια χρονιά έφυγε επίσης ο Τώνης Μαρούδας - συνθέτης και τραγουδιστής στον αντίποδα της μουσικής και της γενικής κουλτούρας. Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν το "Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη", τραγούδι που τραγούδησε και μόνος του αλλά και με τη Σοφία Λόρεν στην ταινία ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ.
Στην πολιτική ζωή ζήσαμε το σκάνδαλο Κοσκωτά και την επιστροφή του Αντρέα Παπανδρέου από το Χέρφιλντ, όχι μόνος του αλλά με τη Δήμητρα Λιάνη.
Το σημαντικότερο γεγονός εκείνης της χρονιάς (κατά την άποψη της γράφουσας, πάντως) ήταν η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου, Τουργκούτ Οζάλ, αφού προηγήθηκε η συνάντηση ου Νταβός (και άλλη μια στις Βρυξέλλες). Επρόκειτο, ίσως, για τις μόνες στιγμές πολιτισμένης συνεννόησης με τους γείτονες.
Στη μουσική η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδά το "Χειροκρότημα" που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα σε πολλές περιπτώσεις, γιατί ταιριάζει .........:
Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί
στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα
κι αν μας αντέξει το σκοινί
θα φανεί στο χειροκρότημα.
Επιτυχία, όμως, έγινε και το "Πάμε γι' άλλες πολιτείες" του Σπανουδάκη που τραγούδησε η Βιτάλη.
Ακόμα ένα τραγούδι που τραγουδάμε μέχρι σήμερα είναι το "Ροζ" (Μηλιώκας και Αφροδίτη Μάνου), αλλά και το ....εκδικητικό "Για να σ' εκδικηθώ" του Λάκη Παπαδόπουλου (του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ). Το τραγούδησε με τον Δημήτρη Μητροπάνο, κι έτσι έγραψε ιστορία.
Σας υπόσχομαι ότι θα σας ενημερώσω και για πιο λαϊκά τραγούδια σε επόμενη επικοινωνία.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου