ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ

Μη, μη!  Με γαργαλάς!

Μήπως σ’ενοχλώ?  Να, βρέθηκα εδώ, ξεχασμένη....... Μη σου λέω, γαργαλιέμαι!  Έλεγα:  ξεχασμένη από αυτά που θέλω να ξεχάσω.  Τα ξέχασα.  Με ξέχασαν.

Τώρα συνυπάρχουμε, εσύ κι εγώ.  Τόσο αταίριαστο ζευγάρι!  Μπήκα στα χωρικά σου ύδατα βίαια κι εσύ αμίλητος, το μόνο που κάνεις είναι να με γαργαλάς.  Δε με κοιτάς καν στα μάτια.  Αν το’κανες, θα είχαμε γίνει ντοκιμαντέρ (documentaire).

Είμαστε μόνοι μας σ’ αυτή την παραλία.  Τι περίεργο!  Μια παραλία της Αναβύσσου, Παρασκευή απόγευμα, λίγες μέρες πριν της Παναγίας.  Κι όμως έχουμε μείνει μόνοι, να μοιραζόμαστε τη θάλασσα.

Μη.  Με γαργαλάς!  Συγγνώμη, σε κλότσησα?  Δεν το ήθελα.  Γύρνα, γύρνα πίσω, χαζοσπάρε!  Εδώ βρεθήκαμε, εσύ κι εγώ!