ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ

Δεν χρειάζονται μεταπτυχιακά και PhD.  O «Dr» εδώ σε αυτό το κειμενάκι αναλύει, για σας - και μόνο για σας - αναγνώστες μου, ότι η ψυχική γαλήνη επιτυγχάνεται ένα Κυριακάτικο πρωινό που δεν το ακολουθεί εργάσιμη ημέρα. Κυριακή της Ορθοδοξίας, μεγάλη γιορτή για πολλούς.

Όταν το πρωινό ξεκινά ηλιόλουστο, μετά από έναν ασυνήθιστα βροχερό χειμώνα.  Η μπουγάδα της νοικοκυράς θα στεγνώσει γρήγορα από το χάδι του ήλιου.  Τα φυτά στη βεράντα έχουν πετάξει φρέσκα φυλλαράκια.  Ο πρώτος καφές της ημέρας φτιάχτηκε από καινούρια συσκευασία που ανοίχτηκε σήμερα και μοσχοβόλησε η κουζίνα.  Το ραδιόφωνο παραμιλά μια με ευχάριστα και μια με καυστικά σχόλια από το Γιάννη Καλαμίτση.  Του απαντά ένα φλύαρο σπουργίτι που ξελαρυγγιάζεται στο πεύκο χωρίς να ενοχλεί τη δεκαοχτούρα που πηγαινοέρχεται στη φωλιά της.  Στο δρόμο επικρατεί απόλυτη ακινησία.  Προσωρινά χάθηκαν τα αυτοκίνητα.  Τα λεωφορεία θα κυκλοφορήσουν λίγο αργότερα. Μόνο ο Γ. βγήκε στο δρόμο για να πάει βόλτα το σκύλο.  Σε λίγο θα φορέσω τη φόρμα μου και θα τον ακολουθήσω τρέχοντας.  Εσείς δεν χρειάζεται να τρέξετε, απλά περπατήστε.

Όλα αυτά τα μικρά μου δίνουν τη δύναμη να βάλω στο περιθώριο τις μαύρες σκέψεις.  Σκύβω μέσα μου στο βάθος του στομαχιού και του εντέρου, για να διαβάσω τον εσωτερικό μου κόσμο.  Λειτουργούν και τα δύο ομαλά.  Η γαλήνη έχει φτάσει κι εκεί.  Το γιατροσόφι πέτυχε.