ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ

 

Τρεις διαφορετικές φάσεις της ζωής έχουν καταγραφεί στις φωτογραφίες του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Η πρώτη σειρά αποτελείται από φωτογραφίες ασπρόμαυρες.  «Ο Φτερωτός Γιατρός» ήταν τότε.  Εμείς ήμασταν παιδιά και ψάχναμε να φτιάξουμε τα ιδεώδη και τις αξίες μας μέσα από τις επιτυχίες και τις προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην κοινωνία μας.  Θαυμάσαμε (τότε!) το μορφωμένο νέο άνθρωπο που μπορούσε να συνδυάσει την επιστήμη και τον αθλητισμό, το μυαλό και το σώμα.

Στη δεύτερη σειρά των φωτογραφιών ο Β. Παπαγεωργόπουλος έχει εκλεγεί βουλευτής από τη δεκαετία του 1980 και έχει συμπληρώσει αρκετές θητείες ως Δήμαρχος. Ανεξάρτητα από την παράταξη που επέλεξε – συμφωνούμε, δεν συμφωνούμε – θεωρήσαμε καταξίωσή του την παρουσία του ανάμεσα σε άλλους πολιτικούς, μικρότερα ή μεγαλύτερα μηδενικά της πολιτικής ζωής.  Σε αυτές τις φωτογραφίες ο Β. Παπαγεωργόπουλος έχει τον αέρα του νικητή, του υπερόπτη.  Φαίνεται η αυτοπεποίθηση, η ωραιοπάθεια και η αυταρέσκεια.  Σηκωμένο φρύδι, ψεύτικο γέλιο.  Σε λίγα χρόνια τον είχαμε κατατάξει στους «άχρηστους» πολιτικούς.  Γκρεμίστηκε το είδωλο.

Άλλη μια φωτογραφία του στόλισε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τώρα πια.  Νέος ακόμα (σχετικά), 65 χρόνων, ωραίος (αντικειμενικά).  Η φωτογραφία διαφέρει από τις προηγούμενες σειρές φωτογραφιών.  όχι για το καμηλό παλτό που κρύβει τις χειροπέδες, όχι για το γεγονός ότι οδηγείται στη φυλακή.  Άλλες είναι οι λεπτομέρειες που σοκάρουν:  κεφάλι λίγο χαμηλωμένο, κατεβασμένο φρύδι και ένα αμυδρό, ανεπαίσθητο χαμόγελο που επιδέχεται πολλών ερμηνειών.

Τα χαρακτηριστικά αυτά φτιάχνουν μια ηρεμία στο πρόσωπό του.  Άραγε νιώθει αποδιοπομπαίος τράγος και πικραμένος?  Μήπως σκέφτεται ότι ποτέ δεν θα επιστρέψει τα λεφτά που υπεξαίρεσε?  Ότι, μάλλον, σύντομα θα βρίσκεται εκτός φυλακής? Τον πονά η προδοσία από στενό συνεργάτη (πόσοι Σαξώνηδες υπάρχουν γύρω μας ακόμα – ελπίζω μακριά από τον δικό μας οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο)?

Όλα αυτά τα χρόνια με τη διάχυση της διαφθοράς σε ολόκληρη την κοινωνία, οι πολίτες περιμέναμε στη γωνία για την εκδίκηση.  Το σενάριο θα εξελιχθεί σε μια σειρά απαλλαγών των επίορκων μέσα από την  omerta που έχουν χτίσει?  Μπορεί όμως να εξελιχθεί και σε ένα πρωτόγονο ξέσπασμα τιμωρίας αντιγράφοντας το ξεφτίλισμα από τους Γάλλους όσων γυναικών υπήρξαν ερωμένες των ναζί?

Δεν μας ενδιαφέρουν οι τιμωρίες.  Τα λεφτά πρέπει να γυρίσουν στα ταμεία του κράτους. ΤΩΡΑ!