ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ

 

Μεγάλη υποδοχή.  Πολλά "νιάου".  Κοντέψαμε να κατεβούμε κουτρουβαλώντας τη σκάλα.  Συνέχιζε να τρίβετε και να νιαουρίζει.  Νομίζω ότι έλεγε "Πεινάω, πεινάω".  Ίσως ήταν απαιτητική γιατί οι γείτονες τη φροντίζουν.  "Γνωριζόμαστε, όμως;"  Τα χέρια μου άδεια από τρόφιμα.  "Λυπάμαι δεν έχω φέρει κάτι".  Αργότερα άρχισε η απαίτηση να μπει στο σπίτι.  "Όπα, μην ξεθαρρεύετε".....

Όταν ξαναβγήκα με περίμενε.  Ξανάρχισε τα νιαουρίσματα και τις μαλαγανιές.  Με συνόδευσε μέχρι το αυτοκίνητο και με κοιτούσε μέχρι που πήρα τη στροφή.