ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

".............

'Έχουμε λοιπόν ένα σώμα που επηρεάζει τα ύδατα. Το φεγγάρι.  Για να είμαστε όμως σίγουροι πως θα κάνουμε τον πειραματισμό μας με τις πιο ευνοϊκές συνθήκες, πρέπει να βρούμε τη στιγμή και τον τόπο που το φεγγάρι έχει τη μέγιστη δυνατή ένταση.  Ποια είναι αυτή η στιγμή;

Η Λάλα λησμονήθηκε και είπε:

-  Η πανσέληνος.
-  Μπράβο σας, κυρία Λάλα, το βρήκατε, είπε ο Νικόλας.  Τώρα, το πιο δύσκολο:  ποιος είναι αυτός ο τόπος;
-  Η Λάλα κοκκίνησε.  Σήκωσε σε τα μεγάλα της μάτια προς το λαμπιόνι του ηλεκτρικού που κρέμουνταν γυμνό και σκονισμένο πάνωθέ τους.
-  Ποιος είναι; ποιος είναι; ρώτησαν οι άλλοι

Ο Νικόλας δεν αποκρίθηκε και άρχισε να ψάχνεται.  Η παρέα τον παρακολουθούσε περίεργη.  Έβγαλε δυο πακέτα τσιγάρα, τα κλειδιά του, δυο μολύβια, το πορτοφόλι του, κάτι αποκόμματα εφημερίδες, και τ' ακούμπησε πάνω στο τραπέζι.  Έψαχνε ακόμη νευρικά.  Μια στιγμή στεναχωρέθηκε.  Τέλος από τα κατάβαθα μιας εσωτερικής τσέπης τράβηξε ένα κιτρινωπό τετράγωνο χαρτάκι.  Το σήκωσε ψηλά με τα δυο του δάχτυλα και είπε:

-  Ο τόπος είναι αυτός.  Τον βρήκα σήμερα στις δυο και εικοσιπέντε μετά το μεσημέρι, στο τραμ, καθώς γύριζα σπίτι μου.  Σας παρακαλώ να τον προσέξετε.  Στράτη, αν έχεις την καλοσύνη, κυκλοφόρησέ το.

Πρόσφερε το χαρτί στον Στράτη, όπως προσφέρει κανείς ένα τριαντάφυλλο.  Ο Στράτης το πήρε και όλοι διάβασαν:

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΝ

νυκτερινής επισκέψεως της Ακροπόλεως

κατά Πανσέληνος

Δραχ. δέκα (10)

........

Από το βιβλίο του Γιώργου Σεφέρη "Έξι νύχτες στην Ακρόπολη"