ΠΡΩΙΝΗ ΑΘΗΝΑ

Μπορεί να έπρεπε να ξυπνήσω στις 5 το πρωί.  Χάρηκα όμως τόσο πολύ αυτό το πρωινό ξύπνημα. Είναι μια από τις παράξενες ώρες που η Αθήνα γίνεται όμορφη.

Ο οδηγός ταξί ευτυχώς είναι σιωπηλός, αφήνοντας με να παρατηρήσω τις λεπτομέρειες στη διαδρομή Συγγρού, Λεωφόρος Αμαλίας και Πανεπιστημίου.

Η Αθήνα αυτή την περίεργη ώρα στολίζεται από το ντροπαλό φως της Ανατολής.  Τα φωτισμένα κτίρια και οι περιποιημένες καφετέριες δίνουν ζωή στους έρημους δρόμους.  Οι ασχήμιες κρύβονται γιατί το μάτι παρατηρεί μόνο το πορτοκαλο-ροδαλί χρώμα που αγκαλιάζει τις παραφωνίες μιας πόλης με σκληρό πρόσωπο.

Τα μεγάλα μαγαζιά της Συγγρού θυμίζουν ότι αυτή η πόλη δεν κοιμάται ποτέ.  Οι καφετέριες κοντά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους φοιτητές.  Η σειρά των ζαχαροπλαστείων απέναντι από το Φιξ (το μελλοντικό μας Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) προσφέρουν φως και μυρωδιές.  Οι στύλοι. του Ολυμπίου Διός και η Πύλη του Αδριανού αποκτούν μεγαλύτερη αξία με την παρουσία τους αυτή την ώρα.  Η Βουλή δημιουργεί δέος, και ξεχνώ τον πραγματικό της ρόλο.  Το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας δεσπόζει με την καλλιτεχνία των γραμμών του.  Η Πανεπιστημίου κοιμάται ακόμα και μόνο κάποιες μικρές καφετέριες με πορτοκαλί φωτισμό δημιουργούν νησίδες ζωής.  Προπύλαια, Εθνική Βιβλιοθήκη, κτίρια που αντέχουν ακόμα παρά τα βρώμικα χέρια που τα ακουμπούν κάθε τόσο.

Αν κάποιος σας προσκαλέσει για βόλτα, ζητήστε του να περπατήσετε μαζί, με αργά βήματα, ένα ανοιξιάτικο πρωινό στο κέντρο της Αθήνας.  Ίσως την αγαπήσετε περισσότερο.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

H φωτογραφία είναι από το onassis.gr