Αφήσαμε πίσω μας τα χελιδόνια που κυνηγιόντουσαν πάνω από τη θάλασσα. Ήταν δύο στην αρχή του παιγνιδιού και μετά έγιναν πολλά.
Αφήσαμε κι εκείνη τη μικρή φοβισμένη φώκια που πλησίασε τον παραθαλάσσιο οικισμό για πρώτη φορά.
Αφήσαμε τις κατσίκες που σκαρφάλωναν στον κάθε απόκρημνο στεγνό βράχο.
Αφήσαμε τα κεφαλόπουλα στο λιμάνι να δυσανασχετούν με την είσοδο κάθε ιστιοπλοϊκού.
Αφήσαμε τις νυσταγμένες γάτες ξαπλωμένες στις δροσερές γωνιές.
Αφήσαμε τα τζιτζίκια που τάραζαν με τη χορωδία τους τον ύπνο του αποκαμωμένου εργάτη.
Είμαστε πάλι στην πόλη. Μπορεί να μην έχει κατσίκες και φώκιες, έχει όμως τα δικά της τζιτζίκια, γατούλες και χελιδόνια και θα ευχαριστηθούμε κάθε γωνιά της.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου