ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Διάλεξα τη σημερινή ημέρα για να εκφράσω και γραπτά τις σκέψεις μου για τον βιαστικό χαμό σου.  Σήμερα θα μιλούσαμε στο τηλέφωνο για τις ευχές.

Έφυγες βιαστικά Αλέξανδρε.  Ξέρω ότι κάποιος άλλος το επέλεξε για σένα.  Αυτή η άγνωστη δύναμη που καθορίζει την πορεία της ζωής μας.

Εσύ θα ήθελες να χαρείς τη νέα γυναίκα σου και το μικρό σου παιδί.  Θα ήθελες να πετύχεις στη δουλειά που ανέλαβες τα τελευταία χρόνια.  Θα ήθελες να παίζεις ποδόσφαιρο και να χαίρεσαι την ηρεμία της Αίγινας που σε δέχτηκε στο χώμα της πριν ένα μήνα περίπου.

Κανένας μας δεν έχει πιστέψει ακόμα ότι έφυγες.  Την ώρα που οδηγώ ή την ώρα που κοιτώ έξω από το παράθυρο, έρχεται η εικόνα σου μπροστά μου.  Σκυφτό κεφάλι, λίγο γυρτό.  Γαλάζιο πουκάμισο, γκρι παντελόνι.  Πάντα μια σταθερότητα, η ίδια εικόνα, ξανά και ξανά. 

Δεν μπορώ να σε πάρω τηλέφωνο να σου ευχηθώ και να μου πεις τα νέα της κόρης σου, σου στέλνω όμως αυτό το μήνυμα σήμερα.  Είμαι σίγουρη ότι το διαβάζεις τώρα που το γράφω.........


https://www.linkedin.com/in/alexandros-kappos-4a25055b/