Η φωτογραφία στόλιζε την κρεβατοκάμαρα της γιαγιάς πολλά χρόνια, από την εποχή που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η ίδια φωτογραφία τώρα πια, ακόμα και με την ίδια κορνίζα, βρίσκεται στο δικό μου σπίτι ανάμεσα σε άλλες παλιές οικογενειακές φωτογραφίες. Απεικονίζει τη μαμά Ερμιόνη – το γένος Ρεντούμη - περίπου στα 1929.
Περνώ μπροστά από αυτόν τον τοίχο με τη συλλογή πολλές φορές καθημερινά. Υπάρχουν φορές που στέκομαι μπροστά τους παρατηρώντας τις λεπτομέρειες. Τον περιποιημένο κότσο της Κυπραίας προγιαγιάς Μαρής. Το ρομαντικό γαλάζιο βλέμμα της γιαγιάς Ισμήνης σε ηλικία – ίσως – έξι χρόνων. Τη μαμά και τον μπαμπά φρεσκο-αρραβωνιασμένους. Το παιδικό νάζι της αδερφής μπροστά στο φακό του φωτογράφου.
Χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες για να παρατηρήσω ότι στην παιδική φωτογραφία της μαμάς Ερμιόνης, ο Αθηναίος φωτογράφος είχε χαράξει το όνομά του. «ΜΠΟΥΚΑΣ».
Και ξαφνικά ο κόσμος μιας μικρο-αστικής οικογένειας του μεσοπολέμου και ο κόσμος ενός φημισμένου φωτογράφου αποδεικνύονται ότι δεν ήταν ασύμπτωτοι.
Κάποια ανύποπτη στιγμή ο δρόμος του «πορτρετίστα του Μεσοπολέμου» (όπως τον αναφέρει το photo.gr), «τoυ φωτογράφου των ανακτόρων» και καθηγητή πολλών νεώτερων φωτογράφων (wikipedia), συναντήθηκε με τον δρόμο μιας μικρής Αθηναίας που γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’20.
Ο φημισμένος φωτογράφος, ίσως ένας από τους λίγους που υπήρχαν στην Αθήνα εκείνη την εποχή, σύγχρονος με τη Nelly’s, συνάντησε και φωτογράφισε ένα ανώνυμο κοριτσάκι που είχε όμως τη δική του αθηναϊκή ιστορία μέσα στα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του ’20, του ’30, του ’40 και του ’50.
Δεν έζησε την πανωλεθρία του 1922, πήρε όμως το όνομά της εις μνήμην της θείας της, της Ερμιόνης, που είχε πεθάνει εξαιτίας του μικρασιατικού πολέμου. Η θεία Ερμιόνη, μικρή αδερφή του πατέρα της, είχε χαθεί πρόωρα από τον τύφο που έφερε μαζί του ο παππούς μας και άλλοι στρατιώτες από τη Μικρά Ασία μετά την καταστροφή και την άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού. Η μικρή Ερμιόνη έζησε τις αντιπαραθέσεις των βενιζελικών με τους βασιλικούς, μέσα από τις πολιτικές συζητήσεις του πατέρα της. Έζησε την εφηβεία μέσα στον πόλεμο και τον εμφύλιο. Έμαθε ότι πρέπει να ακολουθήσει το πρότυπο της καλής νοικοκυράς, με τις αρχές που πήρε από το Αρσάκειο. Πέρασε από την ανεμελιά της Αθήνας της δεκαετίας του ’50 μέχρι που παντρεύτηκε στην Κύπρο το ’55 για να ζήσει καινούρια ιστορικά γεγονότα.
Όπως ο Γιώργος Μπούκας και η Nelly’s αποθανάτιζαν τα γεγονότα και τις προσωπικότητες της εποχής, ένα άγνωστο κορίτσι έγραφε μια παράλληλη ιστορία που είμαι βέβαιη ότι ενδιαφέρει πολύ λίγους.
(Κυλίστε τη σελίδα πιο κάτω για περισσότερες ενημερώσεις)
(Κυλίστε τη σελίδα πιο κάτω για περισσότερες ενημερώσεις)
΄Ενα μικρό λογοτεχνικό αριστούργημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δεύτερη φορά με συγκινείς αφάνταστα.
Καλό Πάσχα.
Παλι κεντησες αδερφη !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚείμενο όμορφο απλό και γάργαρο! Πάλι κέντησες όπως σωστά έγραψε η Ισμήνη
ΑπάντησηΔιαγραφήπόση ιστορία μέσα από μια φωτογραφία...κι όμως αλλοι σκίζουν τις παλιές φωτογραφίες τους ...σκίζουν την ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι μας έχουμε σκίσει παλιές φωτογραφίες.... Είναι θαύμα που σώθηκε αυτή, αφού δείχνει την Ερμιόνη σε παιδική ηλικία, ενώ η προσπάθειά μας ήταν να κρατήσουμε τις πιο πρόσφατες φωτογραφίες της για να τη θυμόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφή