ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ

Πράσινοι, Βένετοι.  Δημοτικιστές, Καθαρευουσιάνοι.  Άντρες, γυναίκες.  ΠΑΟ, Ολυμπιακός.  Barcelona, Real.  ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. 

H αντιπαράθεση που φτάνει στα όρια της αντιπαλότητας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.  Τα παραδείγματα βγαίνουν από την Ιστορία του κόσμου μέχρι τη σύγχρονη αθλιότητα της νεότερης Ελλάδας.  Η λειτουργία του εγκεφάλου που σπρώχνει τον άνθρωπο όχι να αγαπά το «ένα», αλλά να μισεί το «άλλο». 

Οι λόγοι του μίσους για το «άλλο» είναι πολλές φορές καλά κρυμμένοι στο υποσυνείδητο.

Το πάθος του μίσους κάνει την αδρεναλίνη να ανεβαίνει.  Οι παλμοί της καρδιάς αυξάνουν.  Το αίμα γεμίζει γλυκόζη.  Διαστέλλονται οι πνεύμονες.  Η έκκριση ιδρώτα και πιθανή αλλαγή στο χρώμα του προσώπου θα προδώσουν το “excitement». Η ιδεολογία γίνεται φανατισμός.  Η μονάδα γίνεται ομάδα και η ομάδα, όχλος.  Το χρωματιστό κασκόλ και η πλαστική σημαιούλα γίνεται βαριοπούλα.  Η περίπτωση χρειάζεται ιατρική παρακολούθηση πια.

Αν ο Freud ζούσε, θα ήθελε να συνομιλήσει με έναν τέτοιο ασθενή.  Θα έψαχνε την ταύτιση με κάποιο πρότυπο.  Θα αναζητούσε την αιτία της ψυχοπάθειας μέσα από τα όνειρα και την παιδική ηλικία,.

Δεν ζούμε πια στην εποχή του Freud, για να μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά με έναν-έναν ασθενή.  Η μόνη λύση είναι η πρόληψη.  Χρειαζόμαστε πνευματικούς ανθρώπους στα σχολεία, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς ανάμεσα στα νήπια και τους έφηβους.

Άραγε υπάρχουν ικανοί και άξιοι άνθρωποι τώρα στη μαζική δημόσια παιδεία?  Η ηγεσία μας αποδείχτηκε ανίκανη να το εξασφαλίσει.  Το κράτος εξέλιπε. Εκτός....... Λέω, εκτός αν κάποιοι το επεδίωξαν.

Εκδοχή δεύτερη για τον φανατισμό και το μίσος.  Το «συμφέρον».  Κυρίως το προσωπικό συμφέρον.  Το «εγώ» υποχρεώνει την αλαζονεία να καπελώσει τη λογική.  Ο «ασθενής» βάζει πάνω απ’ όλα τον εαυτούλη του κι ας γκρεμιστούν όλα τα υπόλοιπα.  Πρέπει να ξεχωρίσει και να νικήσει για να μη χάσει προνόμια.  Να μην πειραχτούν τα υλικά ή άλλα προνόμια που έχει.  Ο αντίπαλος πρέπει να παταχθεί και να εκμηδενιστεί.  Στην πιο βεβαρημένη μορφή της «ασθένειας», ο ασθενής θα επιμείνει ότι έχει δίκαιο, ακόμα κι αν έχει καταπατήσει νόμους ή έχει κουρελιάσει αρχές και αξίες.  Θα παραθέσει επιχειρήματα, που αν τα εκμυστηρευόταν στο Freud, θα τον άφηνε άφωνο

Άλλη η εποχή του Freud, άλλος ο 21^ος αιώνας.  Άλλο ο πολιτισμένος κόσμος, άλλο ...................................