Ξεχασμένα στη βιβλιοθήκη τα δύο τομάκια του μυθιστορήματος του Καραγάτση από τις Εκδόσεις της «ΕΣΤΙΑΣ», μου φώναζαν εδώ και λίγες εβδομάδες να τα ξαναπιάσω στα χέρια μου.
Ο Καραγάτσης έγραψε τον «Κίτρινο Φάκελο» το 1956, αφού ήταν ήδη γνωστός για τα βιβλία του «Συνταγματάρχης Λιάπκιν», «Χίμαιρα» και «Γιούγκερμαν».
Στον «Κίτρινο Φάκελο» ο συγγραφέας περιγράφει έναν πόλεμο μεταξύ ηθικής και ηθικότητας, μεταξύ έρωτα και μίσους, μεταξύ ζωής και θανάτου στο Μεσοπόλεμο της Αθήνας. Μικροαστοί και μεγαλοαστοί οι ήρωές του ζουν και κυκλοφορούν στην περιοχή του Κολωνακίου και των Εξαρχείων σε ατμοσφαιρικό περιβάλλον.
Ο Καραγάτσης μπαίνει στον ρόλο του κάθε πρωταγωνιστή. Σκέφτεται ως Μάνος Τασάκος που τυχοδιωκτικά βοηθά τη γυναίκα που ανομολόγητα αγαπά. Σκέφτεται και ως Μαρία Πετροπούλου, που προσπαθεί να ξεφύγει από τη φτώχεια άλλοτε αγαπώντας και άλλοτε μισώντας. Αλλά ο Καραγάτσης σκέφτεται και ως αφηγητής που πρέπει να γράψει το βιβλίο με την ιστορία του μυστηριώδους Κίτρινου Φακέλου που του παραδίδει η Μαρία Πετροπούλου.
Ένταση, περιγραφές συναισθημάτων, ψυχολογικές παλινδρομήσεις και μυστήριο μας κρατούν μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου.
Η αφήγηση γίνεται με μεγάλη ευχέρεια. Τόση ευχέρεια που διερωτάται ο αναγνώστης μήπως ο Καραγάτσης (κατά κόσμον Δημήτριος Ροδόπουλος) διόρθωνε ποτέ τα χειρόγραφά του ή αν εσκεμμένα παραμελούσε την ορθογραφία.
(Υ.Γ.: Για την ορθογραφία της λέξης "φάκελος" προτιμήσαμε την πιο σύγχρονη με ένα λάμδα αντί των δύο της εποχής του Καραγάτση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου