Όλα τα ζώα
είναι λαίμαργα. Όταν είσαι σε ταβέρνα,
οι σκύλοι και κυρίως οι γάτες, θα σε επισκεφθούν στο τραπέζι σου για να
εκλιπαρήσουν για μια κάποια λιχουδιά. Σε
κοιτούν με’ κείνα τα μάτια τα πονεμένα.
Τρυπούν την καρδιά σου και τα φιλοζωικά σου αισθήματα. Προσπαθείς να αποφύγεις το βλέμμα τους αλλά
νιώθεις ένα ποδαράκι να ακουμπά δειλά ή με θράσος στην καρέκλα σου. Πόσο άνθρωπος είσαι τελικά? Πόσο θα λυπηθείς αυτή την ψυχούλα που την
εγκατέλειψε η μοίρα της στους πέντε δρόμους?
Τα ζωντανά
στα πιο απομονωμένα ταβερνάκια είναι ακόμα πιο πεινασμένα. Εκεί που οι άνθρωποι αγωνίζονται για το
μεροκάματο κανείς δε σκέφτεται να τα ταΐσει.
Πεινασμένη ήταν κι αυτή που με κοίταγε την ώρα που έτρωγα το κοκκινιστό
κατσικάκι. Με κοίταγε στα μάτια και
προσπαθούσε να με πείσει να τη φιλέψω κάτι.
Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι ειδικά αυτό το φαγητό δεν θα την
ικανοποιούσε. Μάλλον εξέλαβε την ήπια
φωνή μου ως πρόσκληση. Έχωσε τη μούρη
της στα κάγκελα που χώριζαν την ταβέρνα από την ερημική παραλία και μου
απάντησε με ένα χαριτωμένο
«Μπεεεεεεεεεεεεε»
(Παραλία Νανού, Ιούνιος 2013)
Coaching advertisement from annanatar8
(Κυλίστε τη σελίδα πιο κάτω για περισσότερες ενημερώσεις)
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
(Κυλίστε τη σελίδα πιο κάτω για περισσότερες ενημερώσεις)
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Χα χα κατσικοφαγια οπως ανθρωποφαγια η κατσικουλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή