ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ

(ένα τριήμερο το 2007)

Αφού βρέθηκες για επαγγελματικούς λόγους στο Βουκουρέστι, ανταποκρίθηκα με χαρά στο κάλεσμά σου να σε ακολουθήσω για να δω την πόλη, αν και ούτε συ ούτε κάποιος άλλος μίλησε ποτέ θετικά γι‘ αυτήν.  Η Ρουμανία για μας τους Έλληνες ήταν ταυτισμένη με τη μεγάλη ιστορία της Ελληνικής κοινότητας στη χώρα που είχε διακριθεί στα γράμματα και στο εμπόριο.  Τα τελευταία χρόνια ταυτίστηκε με τους δεκάδες εγκληματίες που φιλοξενούνται στην Ελλάδα, όπως ο Σορίν Ματέι.

Φθινοπωράκι.  Προβληματίστηκα για τα ρούχα που θα έπαιρνα.  Καλού κακού έριξα και μια μικρή ομπρέλα στο σακ βουαγιάζ.  Δεν με άφησες να πάρω ούτε ανάσα μόλις έφτασα.  Η μεγαλύτερη λαχτάρα σου ήταν να μου δείξεις Το Σπίτι του Λαού στην Πλατεία Ουρίνι (Urini). Είχες δίκαιο.  Φωτισμένο είναι πιο όμορφο σε σχέση με το πρωί. Έπρεπε οπωσδήποτε να δω το μεγαλύτερο κτίριο της Ευρώπης.  Εντυπωσιακότατο.  Ήσουν τόσο ενθουσιασμένος γι’ αυτό το αξιοθέατο, που θέλησες να περπατήσουμε ή έστω να το δούμε οδηγώντας γύρω-γύρω για να συνειδητοποιήσω το μέγεθός του μέσα στο σούρουπο.  Μόνο ένας Τσαουσέσκου θα σκεφτόταν να φτιάξει τέτοιο μεγαλόπρεπο κτίριο για να στεγάσει τις φασιστικές του ιδέες και να κρύβεται αδιαφορώντας για την πείνα που θέριζε το λαό.  Αφού το κτίριο γλύτωσε το γκρέμισμα μετά την πτώση του καθεστώτος, στεγάζει πια το Κοινοβούλιο, δύο μουσεία και χώρους για συνέδρια.

Το επόμενο πρωί την ώρα που θα δούλευες, προγραμμάτισα να επισκεφτώ το Museum of Art Collections που αποτελεί μέρος του Εθνικού Μουσείου της Ρουμανίας και να περπατήσω στην Calea Viktorieri (Λεωφόρος Νίκης).  Παρατηρώ τα άχαρα κτίρια της κομμουνιστικής περιόδου που κτίστηκαν για να στεγάσουν όπως-όπως τις εργατικές οικογένειες.  Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τη στοιχειώδη συντήρησή τους.  Στέκονται δίπλα στα παλαιότερα νεοκλασικά κτίρια, μαυρισμένα κι αυτά από τη ρύπανση και την ηλικία, ανάμικτα με άλλα από Art Deco και Bauhaus.  Θαυμάζω το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Όπερας.  Το κτίριο της Όπερας έχει κτιστεί πρόσφατα, το 1953, ακολούθησε όμως την κομψότητα του κλασικού ρυθμού.  Η Αψίδα του Θριάμβου, πιστό αντίγραφο της Παρισινής, είναι από τα αξιοθέατα που πρέπει να δει κανείς, χωρίς να περιμένει ότι θα εντυπωσιαστεί.

Στην οδό Lipscani χαζεύω τα μαγαζιά.  Είναι παλιά γειτονιά από το Μεσαίωνα που κρατά τη γραφικότητά της και σήμερα με τη βοήθεια των πεζοδρόμων.

Το ραντεβού μας είναι απ’ ευθείας νωρίς το απόγευμα για να φάμε στην ιστορική μπυραρία «Caru cu Bere».  Η μέρα μας τελειώνει με ποτό στο μπαρ του ξενοδοχείου Intercontinental. 

Το επόμενο πρωινό θα καταναλωθεί σχεδόν ολόκληρο στο National art museum για τα κυριότερα εκθέματα του με Ευρωπαίους ζωγράφους, τον El Greco, τον Tintoretto, Rodin, Rembrandt, Rubens και άλλους.  Θησαυροί που λίγοι επισκέπτες τους επισκέφθηκαν εκείνο το πρωινό.

Μια σύντομη εκδρομή στη Λίμνη Morii που είναι η μεγαλύτερη στο Βουκουρέστι, συμπληρώνει το Σαββατοκύριακό μας.  Βόλτα στις όχθες κάτω από έναν μελαγχολικό ουρανό και ένα  απλό μεσημεριανό με ψητά κρέατα και πατάτες τηγανητές.

Δε έβλεπες την ώρα να γυρίσεις στην Ελλάδα.  Δεν σε αδικώ........

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

(Κυλήστε πιο κάτω τη σελίδα για περισσότερες ενημερώσεις)