Τα τηλέφωνα κτυπούσαν σαν
τρελά εκείνη την ημέρα. Είχε πέσει
συναγερμός στις πολιτικές νεολαίες.
Συναντήσεις, διαμαρτυρίες, έκπληξη.
Τέτοια μέρα ήταν το 1985,
όταν ο Ανδρέας (ξέρεις ποιος Ανδρέας, ένας ήταν) πρότεινε τον Χρήστο Σαρτζετάκη
ως νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σαν
βόμβα έπεσε η είδηση. Η αναξιοπιστία
χρωμάτιζε την πολιτική ζωή του τόπου. Ο
Ανδρέας (ξέρεις ποιος) ως «gentleman» είχε
ήδη αφήσει να εννοηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα ξαναπρότεινε τον
Καραμανλή για τη θέση του Προέδρου. Άλλα
λέγαμε, όμως, και άλλα κάναμε. Σιγά που
θα έδινε λογαριασμό σε κανέναν! Την τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη.
Την ίδια μέρα ο Καραμανλής
παραιτήθηκε και έφυγε άρον άρον από το Προεδρικό Μέγαρο. Κι αν η αναξιοπιστία από μόνη της χρωμάτιζε
την πολιτική ζωή της Ελλάδας, η διαδικασία για την εκλογή του Προέδρου
ζωγράφιζε την ποιότητα των πολιτικών μας.
Αν και σε αυτή τη διαδικασία
λίγοι καίγονταν αν ο Καραμανλής θα ήταν ξανά Πρόεδρος ή όχι, η εκλογική
διαδικασία έχει μείνει ιστορική με τα περιβόητα «χρωματιστά ψηφοδέλτια», όπου
τα ψηφοδέλτια για κάθε υποψήφιο ήταν διαφορετικού χρώματος, σε μια πλήρη αντιδημοκρατική
απόφαση. Επιπλέον ο Πρόεδρος της Βουλής
Γιάννης Αλευράς που εκτελούσε χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας όταν παραιτήθηκε ο
Καραμανλής, πήρε μέρος στη διαδικασία της ψηφοφορίας. «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει». Χρειάστηκαν τρεις ψηφοφορίες. Στη δεύτερη, ο βουλευτής Ν.Δ. Καλογιάννης,
για να δείξει τη διαφωνία του, βούτηξε την κάλπη και την απήγαγε. Στην τρίτη ψηφοφορία, ο Σαρτζετάκης μάζεψε
180 ψήφους (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), ενώ οι βουλευτές της ΝΔ δεν πήραν μέρος στις
ψηφοφορίες.
Ο ένας δε ντράπηκε όταν δεν
τήρησε το λόγο του. Ο άλλος καταδέχτηκε
να πάρει τη θέση μετά από τέτοιες ανωμαλίες.
Δεν ακολούθησε παραίτηση βουλευτή.
Αυτούς είχαμε και ακόμα τους
λουζόμαστε.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου