OI ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

Η πρωινή ομίχλη σκέπασε τις ασχήμιες αλλά και τις ομορφιές της φύσης.  Η ατμόσφαιρα καθάρισε κατά τις 11:00 και ξεχυθήκαμε για μια βόλτα μέσα στο χωριό.  Δεν μπορώ να σας περιγράψω τους ήχους από τα ποτάμια που διασχίζουν τις πράσινες πλαγιές.  Ίσως και να μεταφράζω λανθασμένα τι απαντούν τα πουλιά στο κελάρυσμα του νερού, την ώρα που προσπαθούν να στεγνώσουν τα φτερά τους από τη βραδινή βροχή.  Η νοστιμάδα του παγωμένου νερού στη βρύση του χωριού θυμίζει Παράδεισο.  Συνοδεύει αρμονικά το γλυκό του κουταλιού και τον ελληνικό καφέ.  Το περισσότερο γυρίζει στη γη για να ποτίσει τις πρόωρες ανεμώνες και να ενωθεί με τα ρυάκια.  Δυσκολεύομαι να σας κάνω να νιώσετε κι εσείς στα πνευμόνια σας τον καθαρό αέρα του βουνού

Αργότερα οι φιδωτοί δρόμοι από το βουνό μας κατεβάζουν στη θάλασσα. Βρίσκουμε άλλο καιρό.  Ο άνεμος έχει διαλύσει πια τελείως την ομίχλη και αναδεικνύει τις Σποράδες στον ορίζοντα.

Λίγα εικοσιτετράωρα έξω από την πόλη ήταν αρκετά.  Οι λίγες φωτογραφίες είναι μόνο ένα μικρό δώρο από μένα για σας.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar