Διαβάζοντας
τη συνέντευξη του Ματθαίου Γιωσαφάτ στην Αμάντα Μιχαλοπούλου,
καταλαβαίνουμε
πόση δουλειά πρέπει να γίνει ακόμα στην ελληνική κοινωνία, για να μεταλλαχθεί
σε κοινωνία ανοιχτή, δημοκρατική, αντιρατσιστική, δοτική, ευγενική. Η έλλειψη αγάπης από τη μάνα – της πραγματικής
αγάπης, της ζεστής αγκαλιάς και όχι της «δήθεν» - οδήγησε μια γενιά στο
φανατισμό και την αγριότητα. Τίποτα δεν
είναι τυχαίο: διαλυμένα ήθη, εξάρτηση
μόνο από το «εγώ» και αδιαφορία για τους άλλους έφτιαξαν αυτό που είμαστε τώρα. Η παιδεία υπήρξε και συνεχίζει να είναι ανύπαρκτη
– εσκεμμένα?
Πέρασαν
πολλά χρόνια και τα ανώριμα μυαλά των κυβερνώντων δεν παρατήρησαν την εξέλιξη
της κοινωνίας – εξέλιξη προς το χειρότερο.
Ανωριμότητα από τη μια, δρόμος για την εξουσία από την άλλη. Μια ηγεσία που έσπρωχνε τις καταστάσεις στον
γκρεμό.
Ας μην
θεωρήσουμε ότι είναι αργά. Ας μην
εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και την ελπίδα.
Ας βάλουμε στο περιθώριο αυτούς που δεν προσπαθούν, που τεμπελιάζουν,
που θέλουν την κοινωνία δική τους, χωράφι τους.
Ας δώσουμε στα παιδιά την αγάπη που χρειάζονται. Ίσως αυτά σωθούν μέσα από άλλες επιλογές στο
μέλλον.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
(Κυλήστε πιο κάτω τη σελίδα για περισσότερες ενημερώσεις)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου