ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΕΙΨΟΥΣ

Όταν φτάσαμε στο λιμάνι των Λειψών (ή στη Λειψώ) δεν πρόλαβα να καταλάβω το τοπίο σε όλη του τη διάσταση.  Μας περίμενε το λεωφορειάκι του ξενοδοχείου «Αφροδίτη» για να μας πάει απ’ ευθείας στο ξενοδοχείο.  Ώρα, μία παρά κάτι το μεσημέρι. Στο sac voyage μόνο μια αλλαξιά ρούχα – για το ο μη γένοιτο – και το μαγιό με την απαραίτητη πετσέτα.

Γύρισα δύο τρεις φορές το κεφάλι για να δω τα κτίσματα μέχρι το ξενοδοχείο αλλά δεν παρατήρησα κάτι εντυπωσιακό.  Κράτησα την εξερευνητική μου όρεξη για αργότερα, μέχρι που βρεθήκαμε μπροστά στην παραλία Λιεντού.  Ωραία παραλία, ήπια αμμώδης με λιγοστούς επισκέπτες χωρίς ομπρέλες να τιμούν τα γαλάζια νερά και την ηρεμία.  Το μεσημέρι, αρκετά ευχάριστο για Ιούνιο, δεν είχε προσκαλέσει περισσότερους επισκέπτες.  Προσωρινά το νησί είναι γεμάτο από Άγγλους και Γερμανούς.  Οι ορδές των Ιταλών που πρώτοι ανακάλυψαν τον Λειψό και τον κατέκτησαν, πριν τον μάθουν καν οι Έλληνες, θα έρθουν μια και καλή τον Αύγουστο.  Αυτοί είναι που έκτισαν σπίτια και επένδυσαν στο νησί πρώτοι μαζί με τον Γιωτόπουλο που έχτισε το παράξενα βαμμένο σπίτι του – άσπρο πια ταιριαστό με το περιβάλλον.

Η επιλογή του ξενοδοχείου «Αφροδίτη» αποδείχτηκε η πιο σωστή:  ζεστή φιλοξενία, προσωπική εξυπηρέτηση, πάστρα, θέα στη θάλασσα, κοντινή απόσταση από το χωριό.

Το νησί μας καλεί σε εξερεύνηση.  Κατά «τοπική» ομολογία, το χωριό δεν έχει να μας παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο.  Μπορούμε να το δούμε στην απογευματινή μας βόλτα.  Το νησί φημίζεται για τις παραλίες του.  Σακίδιο στον ώμο και περπάτημα, ή ταξί για τους πιο μεγάλους.  Έτσι γίνεται η πρόσβαση στις παραλίες.  Εκτός αν προτιμάτε την ποδηλατάδα. Πρέπει να υπάρχει και κάποιο λεωφορείο αλλά δεν το είδα πουθενά στη σύντομη παραμονή.

Θέλουμε ξέβαθα ήπια νερά ή βαθιά και πιο κρύα?  Διαλέγετε και παίρνετε. Λιεντού ή Πλατύς Γιαλός?  Χοχλακούρα ή Κατσούδια?  Διαλέγουμε τον Πλατύ Γιαλό που διαθέτει και ταβέρνα «του ξαδέρφου». Η σαιζόν δεν έχει ανοίξει καλά καλά. Τα νερά στον Πλατύ Γυαλό είναι αβαθή αλλά κρύα ακόμα.  Ο Ιούνιος φέτος ήταν καλός μαζί μας, αρκετά δροσερός ακόμα και στα Δωδεκάνησα και αλλού φθινοπωρινός.

Το απόγευμα μένει ελεύθερο για την περιήγηση στον οικισμό του Λειψού.  Καλά που κάναμε αυτή την επίσκεψη για να μάθουμε ότι οι Λειψοί είναι συστάδα από νησάκια και όχι μόνο ένα.  Ένα απ’ όλα είναι ο Λειψός (ή η Λειψώ) και τα υπόλοιπα είναι μικρότερα. Ασπρονήσια, Καλαπόδια, Φράγκο, Πλάβι και κάποια άλλα ακόμα μικρότερα.

Ο μόνος τρόπος για να δει κάποιος τα υπόλοιπα νησάκια είναι με το καΐκι που κάνει ολοήμερη εκδρομή και να επισκεφθεί το Μαράθι και τους Αρκιούς.    

Ο ίδιος ο οικισμός του Λειψού χαρακτηρίζεται από την απλότητα της φτώχειας και την πάστρα της νοικοκυροσύνης.  Οι Ελληνοαυστραλοί βοηθούν φτωχές οικογένειες και, όπως μας είπε ο κ. Μ.  «Μόνο ο τεμπέλης θα πεινάσει στο νησί.  Στο κάτω κάτω με μια μελιτζάνα που ε’ ννα φυτέψεις κι ένα ψάρι που ε΄ννα πιάσεις με την πετονιά.... Μόνο με την υγεία έχουμε πρόβλημα.  Αν λυνόταν κι αυτό ....».

Άλλο που ανακαλύψαμε είναι η όρεξη των ντόπιων για καλό μεζέ.  Έτσι εξηγούνται οι πολλές ταβέρνες.  Ξυνομυζήθρα, φάβα, χταποδάκι ψητό...... Ακόμα και οι Συμιακοί τους παραδέχονται και επισκέπτονται το νησί το χειμώνα για να ευχαριστηθούν τη φιλοξενία των ντόπιων.  Δώσ’ του και νησιώτικα που ακούγονται εδώ κι εκεί.  Δώσ’ του και ωραίες νησιωτοπούλες με μίνι και ξώπλατα.  Να το σκηνικό.

Αν θέλετε να ζήσετε έθιμα και πανηγύρια, τα μεγαλύτερα είναι στις 24 Ιουνίου για τον Άγιο Ιωάννη και στις 22 Αυγούστου για την Παναγία του Χάρου.

Μέχρι το επόμενο μεσημέρι που ήρθε το καταμαράν από Ρόδο-Σύμη-Κω-Κάλυμνο και Λέρο, για να μας επιστρέψει στη Σύμη με ενδιάμεσο σταθμό στην Πάτμο, έχουμε γνωριστεί με αρκετούς ντόπιους που μας αποχαιρετούν με την ευχή να μας ξαναδούν.


Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
(Κυλίστε τη σελίδα πιο κάτω για να διαβάσετε περισσότερες ενημερώσεις)

Coaching advertisement from annanatar8