Μοιράζομαι μαζί σας το άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου στην προχτεσινή "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", γιατί ένιωσα ανακούφιση που υπάρχει έστω και ένας ακόμη άνθρωπος που προβληματίζεται για το ίδιο θέμα.
To άρθρο "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΝΙΚΟΥ" σε αυτό το σύνδεσμο:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_09/10/2013_536145
Στον προηγούμενο αιώνα η καλή ανατροφή απαιτούσε να μιλάμε στον πληθυντικό είτε σε άτομα μεγαλύτερα σε ηλικία ή που κατείχαν κάποια θέση ή που μας ήταν άγνωστα. Ο πληθυντικός μετατρεπόταν σε ενικό όταν η σχέση γινόταν ισότιμη, ισόβαθμη ή πολύ στενή. Τις τελευταίες δεκαετίες ισοπεδώθηκε κι αυτό μαζί με πολλά άλλα σοβαρότερα.
Γιατί? Ήταν ή προσπάθεια να νιώσουμε όλοι ίσοι? Απλοποιήσαμε τη ζωή μας - όπως και άλλες διαδικασίες - γιατί τα αντανακλαστικά μας δυσκολεύονταν να ανταποκριθούν σε πιο σύνθετες έννοιες? Η παιδεία "έπιασε πάτο"? Ή, μήπως, όλα τα προηγούμενα μαζί? Αν είσαστε ένας από αυτούς που νιώθουν σαν UFO ανάμεσα στον κόσμο γιατί χρησιμοποιούν ακόμη τον πληθυντικό - όταν χρειάζεται - στείλτε σχόλιο.
Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar
(Κυλήστε πιο κάτω τη σελίδα για περισσότερες ενημερώσεις)
Εγω ειμαι ιστην ευχαριστη θεση να σας αναφερω οτι ΚΑΙ χρησημοποιω,και ολοι οι νεοι με τους οποιους συναναστρεφομαι χρησιμοποιουν τον πλυθηντικο ακομη .Γιατι αραγε΄?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται η "καλή ανατροφή". Γιατί να το κρύψουμε??
ΑπάντησηΔιαγραφή