ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Πόσο χρειαζόμαστε τον ενθουσιασμό!  Σαν μικρά παιδιά.  Το ποδόσφαιρο ποτέ δε με συγκίνησε.  Το θεωρούσα μάλιστα χαμηλού επιπέδου άθλημα παρά το γεγονός ότι είχα πατέρα ποδοσφαιριστή.  Ρίγησα όμως με τα σχόλια που καταγράφονταν σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη διάρκεια του χτεσινού αγώνα με τη Ρουμανία.  Νέοι, γέροι και παιδιά προσπαθούσαν να εκδηλώσουν τη χαρά τους για τη νίκη.  Ακόμα και η φίλη μου η Λ. έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο, αφήνοντας τη συνηθισμένη της τηλεφωνική κοινωνικότητα, για να μπορέσει να παρακολουθήσει τον αγώνα.

Το πιο σημαντικό είναι ότι παίξαμε καλά - έτσι λένε οι ειδικοί, όχι εγώ.  Πολλές φορές η νίκη – και μάλιστα πάνω σε έναν αντίπαλο όπως η Ρουμανία – είναι σημαντική.  Σημαντικότερος όμως είναι ο αγώνας, η προσπάθεια, η ομαδικότητα, η εστίαση στο στόχο και στο τέλος ο πανηγυρισμός για τη επίτευξη των στόχων και η αναγνώριση των πρωταγωνιστών.  Μπράβο στο Μήτρογλου και τον Σαλπιγγίδη.

Παρακαλώ να θεωρήσετε το κείμενο «επαγγελματικό» και όχι «αθλητικό».  Είμαι σίγουρη ότι όσοι ασχολείστε με τον τομέα του Human Resources θα καταλάβετε τι εννοώ.

Άννα Νάταρ Αννα Ναταρ Anna Natar

(Κυλήστε πιο κάτω τη σελίδα για περισσότερες ενημερώσεις)