Ο Αθηναίος και ο επισκέπτης της πόλης των Αθηνών περνά μπροστά από το κουφάρι του εργοστασίου ΦΙΞ στη Λεωφόρο Συγγρού και είτε γυρίζει το κεφάλι μετά βδελυγμίας προς άλλη κατεύθυνση, είτε το κοιτά με οικτιρμό, είτε παρατηρεί με διερευνητικό μάτι για κάποια νέα κίνηση εργασιών στο εργοτάξιο είτε ... δεν το προσέχει καν. Οι αρμόδιοι και κυβερνώντες σίγουρα ανήκουν στην τελευταία κατηγορία. Περνούν, ξαναπερνούν και δεν το βλέπουν. Το εγκαταλελειμμένο κτίριο χωρίς ζωή, χωρίς πρόσφατο παρελθόν αλλά με πλούσια ιστορία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του τοπίου και περνά απαρατήρητο.
Το κτίριο κατασκευάστηκε από τον Κάρολο Φιξ το 1893 στις όχθες του Ιλισσού που περνούσε από την οδό Καλλιρρόης. Οι παλιές φωτογραφίες της Αθήνας δείχνουν ότι η περιοχή τότε ήταν σχεδόν άκτιστη. Ακόμα κι όταν άρχισε το όργιο δόμησης, για πολλά χρόνια η περιοχή διατηρήθηκε με μονοκατοικίες, μέχρι που υπέκυψε στο κτίσιμο των πολυκατοικιών λόγω της αστυφιλίας. Οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου ανέθεσαν την ανακατασκευή του κτιρίου στον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο τη δεκαετία του ’50. Έτσι το κτίριο που βλέπουμε σήμερα (ή, τέλος πάντων, ό,τι έχει απομείνει) είναι δικό του δημιούργημα με τα χαρακτηριστικά του μεταπολεμικού μοντερνισμού. Άλλο γνωστό έργο του ήταν το Θέατρο του Λυκαβηττού. Οι Αθηναίοι την εποχή της κατοχής, όταν χτυπούσαν οι σειρήνες, έτρεχαν στα υπόγεια του εργοστασίου για προστασία.
Οι πιο παλιοί Αθηναίοι θυμούνται ακόμα τη μυρωδιά της βύνης μέχρι τη δεκαετία του ’70, οπότε σταμάτησαν να λειτουργούν οι μηχανές του. Η εκκένωση του κτιρίου – τότε ήταν ακόμα σε εξαιρετική κατάσταση – έφερε σιγά σιγά με τα χρόνια τη φυσική φθορά. Κατά καιρούς πρόσφερε στέγη σε άστεγους και γάτες.
Εδώ και 10 χρόνια, το κτίριο και η τύχη του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης βρίσκονται στα χέρια του κράτους και των συνεργαζόμενων εργολάβων.
Η ψυχή της Αθήνας περιμένει την ημέρα που θα εγκαινιαστεί το νέο Μουσείο και θα στολίζει το κέντρο της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου