ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΠΟΡΝΤΩ (Μέρος 3)

(Πριν από αυτό το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε τα προηγούμενα κείμενα, Μέρος 1 και Μέρος 2)

Μετά από λίγες ημέρες παραμονής στην περιοχή και εξοικείωση με τους δρόμους, σήμερα θα ακολουθήσουμε και πάλι τη συμβουλή της Cendrine για εκδρομή στην πόλη Arcachon και τη λιμνοθάλασσα (Bassin) d’Arcachon, 60 χλμ μακριά από το Bordeaux.  Η περιοχή είναι τουριστικός προορισμός στον ωκεανό με ένα τεράστιο φυσικό πάρκο που πρέπει να διασχίσουμε για να φτάσουμε στο Arcachon.  Τώρα πρέπει να προετοιμαστούμε και για τη διαδρομή που θα μας βγάλει στη δυτική πλευρά του Bordeaux (ενώ εμείς βρισκόμαστε στην ανατολική) χωρίς να περάσουμε μέσα από την πόλη.  Ναι, η λύση είναι ο περιφερειακός και η σωστή έξοδος η αριθμός 15.  Περάσαμε και από μια τεράστια γέφυρα.  Τι να πω;  Ας ακολουθήσουμε το ένστικτο.  Το σημερινό μας πρόβλημα είναι η βροχή!

Όταν διαβάζαμε για το φυσικό πάρκο δεν φανταζόμασταν ότι θα διανύαμε τόσα χιλιόμετρα φυσικού κάλλους με καλά οργανωμένους προορισμούς όπως π.χ. το Δάσος με τα Πουλιά κ.λ.π.

Προσπερνάμε την πόλη του Arcachon ενώ βρέχει ακόμα, για να φτάσουμε στο ένα άκρο της λιμνοθάλασσας με τον αμμόλοφο (Dune) du Pilat.  Το ύψος του αμμόλοφου φτάνει τα 107 μέτρα, έχει μήκος 2,7 χιλιόμετρα και 500 μέτρα φάρδος.  Είναι ένα συμπαγές βουνό από άμμο στο οποίο έχουν στηρίξει μια ξύλινη  σχετικά απότομη σκάλα.  Ας ανεβούμε.  Δεν μπορώ να αποφύγω τη σκέψη ότι μπορεί να θρυμματιστεί και να καταρρεύσει!  Σε αυτή την περίπτωση, ο θάνατος των επισκεπτών θα είναι αργός και βασανιστικός από ασφυξία.  Αλλά ας αφήσουμε τις κακές σκέψεις που δεν βοηθούν στην ανάβαση.  Ηλικιωμένοι ξένοι και ντόπιοι τουρίστες σκαλί-σκαλί ανεβαίνουν τη σκάλα.  Η θέα από την κορυφή του αμμόλοφου είναι εκπληκτική.  Η αίσθηση όμως ότι βρίσκεσαι σε ένα βουνό από άμμο – και όχι κάτι σταθερότερο – τρομάζει.

 

Μετά την κατάβαση, γυρνάμε στην πόλη του Arcachon.  Θέρετρο που σίγουρα θα σφύζει από ζωή το καλοκαίρι, σήμερα είναι μελαγχολικό γιατί το εγκατέλειψαν οι επισκέπτες.  Χωρίς να είναι εντελώς άδεια πόλη, οι επισκέπτες είναι σίγουρα λιγότεροι από το καλοκαίρι, μελαγχολικές φιγούρες όταν βολτάρουν στην τεράστια παραλία κάτω από τη βροχή.  Η πόλη χωρίζεται σε τέσσερεις γειτονιές που είναι αφιερωμένες στις τέσσερεις εποχές του χρόνου.  Διαθέτει πολλά παραλιακά εστιατόρια με θαλασσινά και ψάρια.  Αξίζει το γεύμα μας να αποτελείται μόνο από στρείδια!

Παρατηρούμε ότι παντού (στις μέχρι τώρα εκδρομές μας) συναντούμε κυρίως γαλλόφωνους τουρίστες.

Το απόγευμα, μετά από σύντομη ξεκούραση, βολτάρουμε στα γειτονικά με το Avensan χωριά, Listrac και Moulis, περιτριγυρισμένα από αμπελώνες και το καθένα γνωστό για τα κρασιά του.  Χαρακτηριστικό της περιοχής:  η απόλυτη ησυχία – τα χωριά είναι αραιοκατοικημένα και συναντάμε κάποιο αυτοκίνητο πολύ σπάνια.

Ας ξεκουραστούμε και λίγο χωρίς να διανύουμε πολλά χιλιόμετρα.  Η μέρα σήμερα θα είναι πιο ήσυχη. Το πρωί ξεκινά με ψώνια στο Castelnau.  Δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να το πούμε κωμόπολη ή χωριό.  Κάνουμε τα ψώνια μας – κυρίως τυριά και μικρο-σουβενίρ.  Αργότερα μας περιμένουν για ξενάγηση στο «δικό μας» chateau “Meyre” και το απόγευμα στο Chateau Lascombes.   Εδώ μαθαίνουμε ότι οι τριανταφυλλιές που περικυκλώνουν και στολίζουν όλους τους αμπελώνες δεν φυτεύονται μόνο για αισθητικούς λόγους.  Οι τριανταφυλλιές είναι ευαίσθητες στις ίδιες ασθένειες των αμπελιών, έτσι κυρίως φυτεύονται για να προειδοποιούν τους καλλιεργητές για τις πιθανές ασθένειες από τις οποίες κινδυνεύουν τα αμπέλια.   Το Chateau Lascombes πήρε το όνομα του από τον Chevalier (!) του Lascombes που πέθανε ήδη από τον 17^ο αιώνα.  Η εκμετάλλευση του πύργου ανήκει πλέον σε αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία που έχει επενδύσει τα τελευταία χρόνια πολλά στην ανάπτυξη νέων ποικιλιών.  Ο πύργος διατίθεται για ενοικίαση σε περίπτωση ιδιωτικών πάρτι και συνεδρίων.

Το βράδυ προσφέρουμε στον εαυτό μας ένα δείπνο πολυτελείας στο Margaux.  Στο «Auberge de Savoie” προσφέρονται δείπνα για degustation.  Μπορεί κάποιος να επιλέξει μενού που αποτελείται από 6-7 διαφορετικά πιάτα και συνοδεύονται με ισάριθμα είδη κρασιών και στο τέλος ένα ποτήρι σαμπάνιας με το γλυκό.  Η ποιότητα είναι εξαιρετική και το στομάχι μένει ελαφρύ στο τέλος του δείπνου.

                                                             (η περιήγηση θα συνεχιστεί σε επόμενο κείμενο)