ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ

Όσο κι αν το κέντρο της Αθήνας δείχνει σημάδια παραίτησης, η αγάπη μου για τις γνωστές γειτονιές υπάρχει και μεγαλώνει.  Έτσι!  Σε πείσμα όσων προσπαθούν ηθελημένα ή αθέλητα να πετύχουν το αντίθετο.

Οι εικόνες γνωστές.  Η μια όψη της πόλης περιλαμβάνει τα σπασμένα μάρμαρα, τα καμένα κτίρια, κλειστά μαγαζιά, ζωγραφισμένες βιτρίνες, παραεμπόριο. Επαίτες στοιχισμένοι σε ίσες αποστάσεις.  Πανομοιότυπες εικόνες της μάνας καθισμένης οκλαδόν με ένα μωρό αγκαλιά.  Συνήθως όρθια ερείπια τις πρωινές ώρες με σερνάμενα πόδια οι ναρκομανείς.

Τελευταία ανάμεσά τους κινείται μια αλλιώτικη φιγούρα.  Μια ηλικιωμένη κυρία «καλοβαλμένη», με καμηλό παλτό και μαλλί κομμωτηρίου.  Την πρώτη φορά, στη Βουκουρεστίου στο ύψος περίπου της Στοάς Σπύρου-Μήλιου, με είχε πλησιάσει με πονεμένο ύφος.  Μου φάνηκε ότι είχε να μου κάνει μόνο κάποια ερώτηση. Με έκπληξη όμως κατάλαβα ότι επαιτούσε.  Πρόλαβε να μου πει «πόσο λυπάται γι’αυτό που αναγκάζεται να κάνει, και να’ξερα ποια είναι!»  Δεν τη ρώτησα ποια είναι, αλλά ενστικτωδώς της πρόσφερα το κουλούρι που μόλις είχα αγοράσει στην προηγούμενη γωνία Καραγεώργη Σερβίας.  Είχαμε χαριεντιστεί και με την κουλουρού γιατί τα κουλούρια της ήταν μεγαλύτερα από άλλες μέρες.  Η άγνωστη κυρία, αφού μάλλον σάστισε για λίγα δευτερόλεπτα με την προσφορά μου, αρνήθηκε, με τη δικαιολογία ότι «δεν μπορεί να φάει».  Τη δεύτερη φορά που συνάντησα την «κυρία με το καμηλό παλτό», την απέφυγα. Μπήκε κι αυτή στις εικόνες που προσπερνάς όταν περιδιαβάζεις στο κέντρο της πόλης.

Η άλλη όψη της πόλης είναι αυτή της πόλης που προσπαθεί να ζήσει.  Να ξαναγεννηθεί.  Κανένας δεν μπόρεσε να σταματήσει τον αθηναϊκό ήλιο να λάμπει σήμερα.  Κανένας δεν σταμάτησε τις νεαρές μητέρες να κατεβούν στο ηλιόλουστο κέντρο με τα μωρά στα καροτσάκια.  Κανένας δεν σταμάτησε τους αδελφούς Βασιλόπουλους να ξαναφτιάξουν δίπλα στο παλιό τους μαγαζί στο καμένο κτίριο του ΑΤΤΙΚΟΝ καινούριο κατάστημα Delicatessen – και, γιατί όχι, καλύτερο.  Κανένας δεν σταμάτησε εκατοντάδες κόσμου να επισκεφθούν το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών για ξενάγηση και μια ημερίδα.

Κι αυτό επανάσταση είναι, χωρίς παντιέρες και φανφάρες!