Όταν ήταν
έφηβη έκανε την επανάστασή της. Αφού
χτυπήθηκε για βδομάδες και μήνες ότι ήθελε να γίνει τραγουδίστρια, χωρίς
αποτέλεσμα, εγκατέλειψε τους γονείς που δεν μπορούσαν να την καταλάβουν και
βρέθηκε να τραγουδά ελαφρά λαϊκά τραγούδια σε ξενυχτάδικα σαν τρίτο όνομα σε
μια μεγάλη επαρχιακή πόλη.
Έτσι
κύλησαν πάνω από σαράντα χρόνια της ζωής της.
Το τραγούδι δεν την πρόδωσε και δεν το πρόδωσε κι εκείνη. Ακόμα κι οι γονείς της είχαν συμβιβαστεί με
την ιδέα.
Μετά από
χρόνια την είδα χτες βράδυ. Είχε πια το
μπρίο της εμπειρίας. Τραγουδούσε σε ένα
«in» μεζεδοπωλείο στο κέντρο του νησιού. Βάψιμο στην τρίχα, νύχι τέλειο και το τσιγάρο
να κρέμεται από τα ρυτιδιασμένα της χέρια, τραγούδησε για τους ντόπιους τραγούδια
της Πρωτοψάλτη, της Αλεξίου, του Πουλόπουλου, του Καλογιάννη, ενώ άφησε το πιο
σύγχρονο ρεπερτόριο Φάμελλου, Κότσιρα και άλλων στους υπόλοιπους του
συγκροτήματος. Έδινε το ρυθμό στους
μουσικούς και ξεσήκωσε τη νεολαία αυτό το καλοκαιρινό Σαββατόβραδο, όταν οι
τουρίστες είχαν φύγει πια για τα ξενοδοχεία.
Το ελαφρύ τρέμουλο στη φωνή της θύμιζε τη Τζένη Βάνου, γυρίζοντας το χρόνο όταν ακόμα και η χροιά της φωνής των τραγουδιστών ήταν διαφορετική.
(Μεζεδοπωλείο
«Agora»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου