Λεωφόρος Κηφισίας στο ύψος των Αμπελοκήπων, στην πλευρά της ανόδου. Το ένα κατάστημα στο ισόγειο της πολυκατοικίας ήταν φαρμακείο εδώ και πολλά χρόνια. Το άλλο κατάστημα ήταν εμπορικό με μικρο-έπιπλα και φωτιστικά. Εδώ και πέντε τουλάχιστον χρόνια ξεχώριζε στη λεωφόρο - μια λεωφόρο κατά τα άλλα μη εμπορική - για τα μεγάλα του πανό που διαφήμιζαν τις προσφορές, τις εκπτώσεις και τις ευκαιρίες. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα που έκλεισε.
Όταν είδα στη θέση του εμπορικού να ανοίγει δεύτερο φαρμακείο δίπλα στο πρώτο, περίμενα να εγκλωβιστώ στην απογευματινή κίνηση. Μίκρυνα τα μάτια μου για να βοηθήσω τον αστιγματισμό μου, τα έτριψα λίγο γιατί τα ένιωθα κουρασμένα από την πολύωρη εργασία στον υπολογιστή και είπα δυνατά: "Κύριε ελέησον!"
Αν ήμουν ρεπόρτερ ή αν είχα ελεύθερο χρόνο, θα επισκεπτόμουν τα δύο φαρμακεία να ανακαλύψω αν πρόκειται για έξυπνη (ή βλακώδη) επιχειρηματική κίνηση, για οικογενειακή (ή εχθρική) επένδυση.
Το επόμενο απόγευμα κατάφερα και συνέλαβα τη φωτογραφία ως πειστήριο της απορίας μου.
Όταν είδα στη θέση του εμπορικού να ανοίγει δεύτερο φαρμακείο δίπλα στο πρώτο, περίμενα να εγκλωβιστώ στην απογευματινή κίνηση. Μίκρυνα τα μάτια μου για να βοηθήσω τον αστιγματισμό μου, τα έτριψα λίγο γιατί τα ένιωθα κουρασμένα από την πολύωρη εργασία στον υπολογιστή και είπα δυνατά: "Κύριε ελέησον!"
Αν ήμουν ρεπόρτερ ή αν είχα ελεύθερο χρόνο, θα επισκεπτόμουν τα δύο φαρμακεία να ανακαλύψω αν πρόκειται για έξυπνη (ή βλακώδη) επιχειρηματική κίνηση, για οικογενειακή (ή εχθρική) επένδυση.
Το επόμενο απόγευμα κατάφερα και συνέλαβα τη φωτογραφία ως πειστήριο της απορίας μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου