ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΕΞΟΔΟΣ

Το βιβλίο ήταν βαρύ και – νομίζω – με μπλε εξώφυλλο.  Η έκδοσή του ήταν του 1958 και έκρυβε ένα μυστήριο με την ξεχωριστή του θέση στη βιβλιοθήκη των γονιών μέχρι την εφηβεία, όταν δηλαδή το διάβασα. «ΕΞΟΔΟΣ» του Αμερικανού συγγραφέα Leon Uris.

Το βιβλίο έγινε ταινία το 1960 με τον Paul Newman. Αν και δεν είδα ποτέ την ταινία, η μουσική του έργου συνόδευε πάντα αυτή την ιστορία στις παιδικές μου αναμνήσεις.

Η υπόθεση του βιβλίου ήταν εμπνευσμένη από το ταξίδι του πλοίου «EXODUS» με 4500 περίπου Εβραίους μετανάστες που εγκατέλειψαν τη Γαλλία τον Ιούλιο του 1947 για να φτάσουν στην Παλαιστίνη, αν και δεν κατείχαν τα νομιμοποιητικά έγγραφα για μετανάστευση στο αγγλοκρατούμενο μέρος της Παλαιστίνης.  Οι επιβάτες είχαν την τύχη να επιζήσουν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και αυτό το ταξίδι ήταν γεμάτο εμπόδια και δυσάρεστες εκπλήξεις.  Το πλοίο κατάφερε να φτάσει στη Χάϊφα, οι  Άγγλοι  όμως το ανάγκασαν να επιστρέψει στην Ευρώπη μετά από επίθεση που κατέληξε σε τρεις νεκρούς και αρκετούς τραυματίες.

Οι παράνομοι ταξιδιώτες, για παραδειγματισμό στους μελλοντικούς παράνομους, τοποθετήθηκαν προσωρινά σε στρατόπεδα εγκλεισμού στην Κύπρο, που επίσης ήταν υπό αγγλική κυριαρχία τότε, μέχρι την τελική απέλασή τους στη Γαλλία.  Φτάνοντας στη Γαλλία, στη Μασσαλία, με διαφορετικά πλοία πια λόγω της οικτρής κατάστασης του «ΕΞΟΔΟΣ», η Γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα δεχόταν μόνο όσους μετανάστες επιθυμούσαν πραγματικά να αποβιβαστούν.  Δεδομένου ότι ο στόχος τους ήταν η Παλαιστίνη, κανένας δεν δέχτηκε να αποβιβαστεί.

Οι Άγγλοι για να δώσουν λύση στο πρόβλημα οδήγησαν τους μετανάστες στη Γερμανία σε αγγλοκρατούμενο έδαφος.  Οι ταξιδιώτες όταν αντιλήφθηκαν ότι τα πλοία δεν κατευθύνονταν στην Κύπρο και τη Μέση Ανατολή, ξεκίνησαν 24-ωρη απεργία πείνας.  Είχαν κλείσει πια περισσότερες από 30 ημέρες ταξιδιού.  Οι αντιστάσεις είχαν μειωθεί κι έτσι οι Άγγλοι κατάφεραν να τους εξαναγκάσουν σε αποβίβαση.

Οι ταξιδιώτες κατέληξαν άλλη μια φορά σε στρατόπεδα σε γερμανικό έδαφος.  Μερικοί από αυτούς έζησαν στα στρατόπεδα μέχρι το 1949 όταν ανακηρύχθηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.  Οι περισσότεροι όμως, σταδιακά φυγαδεύονταν στην αμερικανική ζώνη και από’κει στην Παλαιστίνη.

Το γεγονός είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα και ανάγκασε τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών να εμπλακεί σε αυτή την περιπέτεια για έναν λαό που δεν έχει εξασφαλίσει την παγκόσμια  συμπάθεια αλλά σίγουρα έχει κερδίσει τον  θαυμασμό και τον φόβο από τους πολλούς εχθρούς του.

Ακόμα και τώρα διερωτώμαι πόσοι Έλληνες να είχαν διαβάσει το βιβλίο.  Είμαι σίγουρη ότι πολλοί γνωρίζουν το τραγούδι ή το μουσικό κομμάτι χωρίς να γνωρίζουν από που προέρχεται.

Σημείωση και στίχοι:

Το τραγούδι τραγουδήθηκε αρχικά από τον Pat Boone, αλλά και από τον Andy Williams και την Edith Piaf (στα γαλλικά).

This land is mine, God gave this land to me,
This great this golden land to me.
And when the morning sun reveals her hills and plains,
I see a land where children can run free.

So take my hand and walk this land with me,
And walk this lovely land with me.
Though I am just a man, when you are by my side,
With the help of God I know I can be strong.

So take my hand and walk this land with me,
And walk this golden land with me.
Though I am just a man, when you are by my side,
With the help of God I know I can be strong.

To make this land our home,
If I must fight, I'll fight to make this land our own.
Until I die, this land is mine.